Wednesday, March 23, 2022 4 comments By: visalakshi

"నీలోకి నీవు"

              ఓం శ్రీ సాయి నాధాయ నమో నమః

                   

శ్లో" శ్రవణాయాపి బహుభిర్యో న లభ్యః

          శృణ్వన్తో2పి బహవో యం న విద్యుః !

        ఆశ్చర్యో వక్తా కుశలో2స్య లబ్ధా

                ఆశ్చర్యో జ్ఞాతా కుశలానుశిష్టః !!


భా...దేనిని గురించి వినడానికి అనేకులచే సాధ్యపడదో , విన్నప్పటికీ ఎందరో దేనిని అర్థం చేసుకోలేరో , ఆ ఆత్మను గురించి ఉపదేశించేవాడూ అరుదు , వినేవాడూ అరుదు. అంతటి అరుదైన వ్యక్తి ఉపదేశాలను పాటించి దానిని తెలుసుకున్నవాడు కూడా అరుదే.




మనం ఎలాంటి సంపదను కూడగట్టుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాం, ఇక్కడ వదిలిపెట్టేదా లేక మనం వెంట తీసుకువెళ్లగలిగేదా ?

నిజమైన సంపద...

ఒక ఫకీరు రోజూ చెట్టు కింద కూర్చుని ధ్యానం చేసుకుంటూ ఉండేవాడు. రోజూ అక్కడకు ఒక కట్టెలు కొట్టేవాడు వచ్చి, కొన్ని చెక్కలను కొట్టుకుని తనతో తీసుకెళ్లేవాడు. ఒకరోజు అతనితో ఆ ఫకీరు ఇలా అన్నాడు, "నాయనా నువ్వు రోజంతా కష్టపడి ఈ కలప కొట్టుకుని, తీసుకెళ్తావు. అది నీకు రెండు పూటలా తిండికే సరిపోదు. ఇంకొంచెం ముందు వెళ్ళావంటే అక్కడ ఒక పెద్ద గంధపు చెట్ల అడవి ఉంది. నువ్వు అక్కడ ఒక్కరోజు కలపను నరికితే, అది నీకు ఏడు రోజులకు సరిపడా సంపాదన ఇస్తుంది."


పేదవాడైన ఆ చెక్కలు కొట్టేవాడు నమ్మలేకపోయాడు, ఎందుకంటే ఈ అడవి గురించి తనకు తెలిసినంతగా మరెవరికీ తెలియదని అతను అనుకున్నాడు. అతను తన జీవితమంతా అడవిలో కట్టెలు కొట్టడంలోనే గడిపాడు. రోజూ కేవలం చెట్టుకింద కూర్చునే ఈ ఫకీరుకి ఏమి తెలుసు? అని అనుకుని మొదట అతను అంగీకరించడానికి ఇష్టపడలేదు, కానీ వెళ్లి చూడడం వల్ల వచ్చే నష్టమేమిటనే నిర్ణయానికి వచ్చాడు. ఏమో ఎవరికి తెలుసు, అతను చెప్పింది సరైనది కావచ్చు కదా ! పైగా, ఇతను అబద్ధం చెప్పాల్సిన అవసరం ఏముంది ?

చాలా  ప్రశాంతంగా, నిశ్శబ్దంగా ఉన్న వ్యక్తిలా కనిపిస్తున్నాడు, తన లోకంలో తాను సంతోషంగా ఉన్నట్లుగా ఉన్నాడు. ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ ఏమీ మాట్లాడలేదు. కాబట్టి అతను స్వయంగా వెళ్లి చూడాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.

అలా ముందుకు వెళ్ళాడు. 

వెనక్కి తిరిగి వచ్చి, నమస్కరించి, ఫకీరు పాదాలపై పడి ఇలా అన్నాడు: "దయచేసి నన్ను క్షమించండి ! ఈ అడవి నా కంటే బాగా ఎవరికి తెలుసు అని అనుకునేవాడిని. కానీ చందనాన్ని ఎలా గుర్తించాలో నేను తెలుసుకున్నాను. 

నా తండ్రి కూడా కట్టెలు కొట్టేవాడు; అతని తండ్రి కూడా అంతే. కానీ మేమందరం రోజుల తరబడి ఈ కట్టెలు కొట్టుకుంటూనే ఉన్నాం, మాకు ఆ గంధం చెట్ల గురించిగాని, సరిగ్గా గంధం అంటే ఏమిటో తెలియలేదు? గంధపు చెక్క దొరికినా, దాన్ని కోసి మామూలు చెక్కలాగానే బజారులో అమ్మేసేవాళ్ళం. మీరు దాని గుర్తింపును, దాని వాసనను, దానిని ఎలా గుర్తించాలో నాకు వెల్లడించారు. నేను ఎంత దురదృష్టవంతుడిని ! నాకు ముందే ఇది తెలిసిఉంటే బాగుండేది." 


దానికి ఫకీరు "బాధపడకు నాయనా, ఇప్పుడు నీకు తెలిసింది కదా" అన్నాడు.

ఆ తర్వాత కట్టెలు కొట్టేవాడు తన రోజులను ఎంతో ఆనందంగా గడపడం ప్రారంభించాడు.

 ఒక్కరోజు అడవికి వచ్చి కట్టెలు కొట్టుకునేవాడు, ఆపై ఏడెనిమిది, లేదా పది రోజులకి కూడా రావాల్సిన అవసరం వచ్చేది కాదు.

ఒక రోజు, ఫకీరు అతనితో ఇలా అన్నాడు, " సోదరా, నీకు కొంత తెలివి వస్తుందని నేను అనుకున్నాను, ముందుకు వెళ్లకుండా నీ జీవితమంతా ఇక్కడే కట్టెలు కొట్టుకుంటూ ఉండిపోయావు. ఇప్పుడు కూడా, ఈ చందనాన్ని మించి విలువైనది ఇంకేదైనా ముందుఉందేమోనని నువ్వు అనుకోవట్లేదు."

కట్టెలు కొట్టేవాడు,"నేను అది కనీసం ఆలోచించలేదు. చందనానికి మించినది ఏదైనా ఉందా ?", అని అడిగాడు.


"గంధపు చెక్కను దాటి ముందుకు వెళ్ళు, అక్కడ ఒక వెండి గని ఉంది, ఈ కట్టెలు కొట్టుకోవడం వదిలేయ్. ఈ వెండిని ఒకసారి తెచ్చుకుంటే,  రెండు నుండి నాలుగు నెలల వరకు సరిపోతుంది", అని అన్నాడు.


ఇప్పుడు అతను ఫకీరును నమ్ముతున్నాడు. దాంతో ఒక్కసారిగా పరిగెత్తాడు. ఇప్పుడు అతని మనసులో ఎలాంటి సందేహాలు తలెత్తలేదు. వెండి గనిని కనిపెట్టాడు! ఇప్పుడు జీవితం విలాసవంతంగా గడుస్తోంది. ఇప్పుడు నాలుగైదు నెలలు వరకు కనిపించడం లేదు. ఒకరోజు వచ్చి, మళ్లీ కనిపించకుండా పోయేవాడు. కానీ మనిషి మనస్సు చాలా మూర్ఖంగా ఉంటుంది, ఇంతకు మించినది మరొకటి ఉంటుందని అతను గ్రహించలేదు.


మళ్ళీ ఒకరోజు ఆ ఫకీరు అతనితో ఇలా అన్నాడు, "నువ్వు అసలు ఎప్పటికైనా మేల్కొంటావా ? లేదా నేను నిన్ను మళ్ళీ లేపాలా? ఎదురుగా బంగారు గని ఉంది, మూర్ఖుడా ! నీ వైపు నుండి నీకు ఏలాంటి ప్రశ్నలూ, ఉత్సుకత, ఏమీ ఉండదా ? ముందు ఇంకేముందో  చూడాలా ? ఇప్పుడు ఆరు నెలలుగా నువ్వు స్థబ్దుగా ఉన్నావు, ఇంట్లో పనిలేదు, ఖాళీగా ఉన్నావు, అడవిలో ఇంకా ముందుకెళ్లి చూద్దాం అని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు..?"


దానికి కట్టెలు కొట్టేవాడు, "నేను చాలా నిదానంగా ఉన్నాను, నేను దాని గురించి కూడా ఆలోచించలేదు ! వెండే ఆఖరిది అని నేను నమ్మాను, ఇంతకు మించి ఏమి ఉంటుంది అనుకున్నాను! పేదవాడిని, నేను ఎన్నడూ బంగారం చూడలేదు, దాని గురించి కేవలం విన్నాను అంతే." 

ఫకీరు, "ఇంకా ముందుకు వెళ్తే బంగారు గని ఉంది" అని జవాబిచ్చాడు.


 కథ ఇలా సాగుతుంది. ఆపై, మరింత ముందుకి వజ్రాల గని ఉంది. ఈ కథ ఇలా చాలా సంవత్సరాలు సాగింది. 


ఒక రోజు ఫకీరు ఇలా వ్యాఖ్యానించాడు, "నువ్వు చాలా అజ్ఞానివి, ఇప్పుడు నువ్వు వజ్రాల దగ్గర ఆగిపోయావా ?" 


ఇప్పుడు కట్టెలు కొట్టేవాడు కూడా సంపన్నుడు అయ్యాడు, అతనికి స్వంతగా భవనాలు ఉన్నాయి. "ఇక వదిలెయ్, నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకు. ఇంక వజ్రాల తర్వాత ఏముంటుంది" అన్నాడు అహంకారంతో.


ఫకీరు ఇలా అన్నాడు, "వజ్రాలను దాటి, నేను ఉన్నాను, ఈ వ్యక్తి ఇక్కడే కూర్చుని ఉన్నాడని, ఇతనికి వజ్రాల గని గురించి తెలిసి కూడా, వజ్రాలను ఎందుకు సేకరించడం లేదని నీవు ఎప్పుడూ ఆలోచించలేదు.. అంటే అంతకన్నా విలువైనది అతనికి దొరికి ఉండాలి... అది వజ్రాలను మించి ఉండాలి కదా... అన్న ఈ ప్రశ్న నీ మనసులో ఎప్పుడూ తలెత్తలేదా?"


ఆ మనిషి ఏడవడం మొదలుపెట్టాడు. అతను ఫకీరు పాదాలపై పడి, తన తలని పాదాలకేసి కొట్టుకుంటూ, ఇలా అన్నాడు: "నేను ఎంత మూర్ఖుడిని ! ఈ ప్రశ్న ఎప్పుడూ నా మనసులోకి రాలేదు! మీరు చెప్పినప్పుడు మాత్రమే నేను దీని గురించి ఆలోచిస్తున్నాను. నా జీవితంలో వజ్రాల కంటే ఎక్కువ సంపద మీ వద్ద ఉందని నేను ఊహించలేకపోయాను. .

 దయచేసి మీ వద్ద ఉన్న నిజమైన సంపదను పొందే మార్గం చూపండి !"


ఫకీరు ఇలా అన్నాడు, "ఆ సంపదే ధ్యానం, ఇప్పుడు నీ వద్ద చాలా డబ్బు ఉంది, ఇంక నీకు డబ్బు అవసరం లేదు. ఇప్పుడు ఇంక నీ అంతరంగంలో ఉన్న గనిని త్రవ్వు, అది అన్నింటికంటే మించినది."


ఈ ప్రశ్న మనందరికీ కూడా - 


మనం ముందుకు సాగాలి ..... అనుభవాలన్నీ నిశ్శబ్దం అయ్యే వరకు ముందుకు సాగుతూ ఉండాలి .... 


భగవంతుని అనుభూతి కొనసాగుతున్నంత వరకు, ద్వంద్వత్వం ఇంకా ఉనికిలో ఉన్నట్లుగానే సూచిస్తుంది -

దర్శించువారు - దృశ్యం రెండూ ఉన్నట్లే.


ఆ అనుభవం కూడా పోయినప్పుడు సమాధి స్థితి లభిస్తుంది. అప్పుడు దృశ్యము లేదు, దర్శించువారు లేరు, ఏమీ ఉండదు. ఒక నిశ్శబ్దం ఉంది,  ఆ శూన్యంలో, అవగాహన యొక్క దీపం ప్రకాశిస్తుంది. అదే అంతిమ స్థితి, అదే సమాధి.




ధ్యానంలో, మనం మొదట స్వీయ-సంతృప్త స్థితికి చేరుకుంటాము, తరువాత ఆత్మతో సన్నిహితంగా రావడం ద్వారా, శాంతి యొక్క వాస్తవ అనుభవాన్ని మొదటిసారిగా పొందుతాం.

                  స్మరణం.. ధ్యానం..తపస్సు,  అంతర్గత ప్రకాశాన్ని పెంచుతాయి, ఆత్మను సుసంపన్నం చేస్థాయి. భగవత్సాక్షాత్కారం లభింంపజేస్తాయి.


‘నీలోకి’ నీ ప్రయాణం ..


వేదాంతంలో కస్తూరీ మృగం గురించిన ప్రస్తావన ఉంటుంది.


కస్తూరి మృగం అంటే ఏమిటి? అదెలా ఉంటుంది?కస్తూరి మృగం ఒకరకమైన జింక. సీజన్‍ వచ్చినపుడు దాని బొడ్డు ప్రాంతం నుంచి ఒకరకమైన ద్రవం ఊరుతూ ఉంటుంది. అది మదపు వాసనగా ఉంటుంది. అప్పుడు ఆ వాసన ఎక్కడి నుంచి వస్తున్నదా అని ఆ జింక వెదకడం మొదలుపెడుతుంది. ఆ వాసన తన వద్ద నుంచే వస్తున్నదని అది ఎంతకీ గ్రహించలేదు. ఆ అన్వేషణలో అలా అడవి అంతా తిరిగీ తిరిగీ చివరికి ఏదో ఒక పులి నోట్లో అది పడిపోతుంది. ప్రాణాలు కోల్పోతుంది. వేదాంత గ్రంథాలలో ఉన్న ఈ కథ చాలా కొద్దిమందికి మాత్రమే తెలుసు


మనిషి కూడా తనలోనే ఉన్న ఆత్మను తెలుసుకోలేక లోకమంతా ఇలాగే వ్యర్థంగా తిరుగుతూ ఉంటాడు. పుణ్యక్షేత్రాలనీ, తీర్థయాత్రలనీ అనవసరంగా తిరిగి డబ్బునీ, కాలాన్ని వృథా చేసుకుంటూ ఉంటాడు. నిజానికి వీటివల్ల పెద్దగా ఆధ్యాత్మిక ఉపయోగం అంటూ ఏమీ ఉండదు.


పాండవులు తీర్థయాత్రలకు వెళ్తూ కృష్ణుడిని కూడా తోడు రమ్మని పిలుస్తారు. సాక్షాత్తు భగవంతుడైన కృష్ణునికి తీర్థయాత్రల అవసరం ఏముంది? ఆ సంగతి మాయా మోహితులైన పాండవులకు తెలియదు. కనుక కృష్ణుడిని కూడా తమలాగే మామూలు మానవుడిగా వారు భావించి తీర్థయాత్రలకు రమ్మని ఆహ్వానిస్తారు. ఆయన చిరునవ్వు నవ్వి వారికి ఒక దోసకాయ ఇస్తాడు.


‘నా ప్రతినిధిగా దీనిని తీసుకుని వెళ్లి మీరు మునిగిన ప్రతి గంగలోనూ దీనినీ ముంచండి’ అని కృష్ణుడు పాండవుల చేతిలో దోసకాయ పెడతాడు. వారు అలాగే చేసి తీర్థయాత్రలు ముగించి తిరిగి వస్తారు.


అప్పుడు ఏర్పాటు చేసిన విందులో అదే దోసకాయతో వంటకం చేయించి వారికి వడ్డింప చేస్తాడు కృష్ణుడు. ఆ వంటకం పరమ చేదుగా ఉంటుంది.

‘అదేంటి బావా! ఇది చేదు దోసకాయ. కటిక విషంలాగా ఉంది. ఇలాంటి వంటకం చేయించావేమిటి?’ అని పాండవులు కృష్ణుడిని అడుగుతారు.

దానికి కృష్ణుడు నవ్వి, ‘బావా ఎన్ని గంగ లలో మునిగినా దీని చేదు పోలేదు చూశావా?’ అంటాడు.


ఎన్ని తీర్థయాత్రలు చేసినా మనిషిలో మౌలికంగా ఎటువంటి మార్పూ రాదని కృష్ణుడు ఈ సంఘటన ద్వారా వారికి సూచించాడు. ఆధ్యాత్మిక జీవితంలో ఇది అత్యున్నతమైన సత్యం.


మనిషి ప్రయాణం బయటకు కాదు. లోపలకు జరగాలి. యాత్ర అనేది బయట కాదు. అంతరంగిక యాత్రను మనిషి చెయ్యాలి. ప్రపంచమంతా తిరిగినా చివరకు మనిషి ఆధ్యాత్మికంగా ఏమీ సాధించలేడు. అదే తనలోనికి తాను ప్రయాణం చేస్తే ఉన్న గదిలో నుంచి కదలకుండా జ్ఞానాన్ని పొందవచ్చు.


పాతకాలపు మహర్షులు దేశాలు పట్టుకుని ఎప్పుడూ తిరగలేదు. ఒకచోట స్థిరంగా కూర్చుని తపస్సు చేశారు. జ్ఞానసిద్ధిని పొందారు.


జ్ఞానం ఎక్కడో బయట దొరికే వస్తువు కాదు. అది మనలో అంతర్లీనంగా ఉన్న శక్తి. దానిని గుర్తించి, కనిపెట్టి మసులుకునే వారే విజ్ఞులు.


భగవాన్‍ రమణ మహర్షి, రామకృష్ణ పరమహంస, ఇంకా ఎందరో మహా యోగులు ఉన్న చోట నుంచి కదల కుండానే అద్భుతమైన జ్ఞానాన్ని సంపాదించారు. అరుణాచలమే తన ఆశ్రమంగా చేసుకుని రమణ మహర్షి జ్ఞానసిద్ధి పొందారు.


జ్ఞాన మార్గాన్ని చూపిన మన పూర్వికులు మంచి మార్గాన్ని ఉపదేశించారు మనకు ఆత్మసాక్షాత్కారాన్ని పొందిన యోగుల ఉన్నారు.


ప్రయత్నం చేస్తే మనమూ అలా కాగలం. కానీ, మనపై మనకు నమ్మకం తక్కువ. ఇంకా జ్ఞానం, దేవుడు.. ఎక్కడో ఉన్నారని నమ్ముతూ దేశాలు తిరిగే అమాయకత్వం మనది.

ఆత్మ , దానిని గ్రహించడం వంటి విషయాలు అంత సులభతరం కావు. నిరంతర సాధన అనుష్ఠానాల ప్రయత్నం తక్షణమే ఫలితం కానరాని స్థితిలో ఓర్పు, పలువురు దీనిని సాధించారు కనుక నేను కూడా చేయగలననే ఆత్మవిశ్వాసం ఉండాలి.

       సర్వం శ్రీ సాయి నాధార్పణ మస్తు...



Wednesday, March 9, 2022 0 comments By: visalakshi

కాళీమాత..

కాళికా దేవి అనంత శక్తి దాయిని అయిన హిందూ దేవత.కాళిక పేరుకు కాల అనగా కాలం , నలుపు ,మరణం, శివుడు మొదలైన అర్ధాలు ఉన్నాయి.శాక్తీయులు కాళీమాతను   తాంత్రిక దేవతగా బ్రహ్మ జ్ఞానం ను కలిగించే దేవతగా ఆరాధిస్తారు. కొందరు భవతారిణిగా కొలుస్తారు.


హిందూ మతంలో పూజించే అత్యంత ప్రసిద్ధ రూపాలలో కాళీ మాత ఒక్కరు. 'కాళీ’ అనే పదానికి మూల పదం 'కల్’ అంటే సమయం అని అర్ధం. కాళీని 'సమయం’ అని సూచిస్తారు.

ఎందుకంటే ఇది సృష్టించిన దేనినీ విడిచిపెట్టని అత్యంత శక్తివంతమైన విధ్వంసం. కాళీ అహం మరియు అజ్ఞానాన్ని నాశనం చేస్తుంది మరియు ఆమె భక్తుల హృదయాల్లో జ్ఞానం యొక్క దీపాన్ని వెలిగిస్తుంది. ఆమె భీకర రూపంతో కనిపించినప్పటికీ, ఆమె తన భక్తులపై విముక్తి యొక్క అత్యున్నత విజయాన్ని అందించే అత్యంత దయగలది.


కాళీ రూపం హిందూ ఐకానోగ్రఫీలో, కాళీని చీకటి రంగులో చిత్రీకరించారు, ఆమె పొడవైన నాలుకతో భయాన్ని సృష్టించే విధంగా పొడుచుకు వచ్చింది. శరీరం, అహం మరియు అజ్ఞానంతో గుర్తింపును నాశనం చేసే చిహ్నంగా ఆమె పుర్రెలు మరియు ఎముకలు చేసిన చేతుల దండను ధరించి కనిపిస్తుంది. ఆత్మ లేదా మరణం అమరత్వం ఉన్నప్పుడు మాంసంతో తయారైన భౌతిక శరీరం నాశనం అని ఆమె మనకు గుర్తు చేస్తుంది.


ఆమె చీకటి రంగు ఆమె నిజమైన గుర్తింపును సూచిస్తుంది ఆమె చీకటి రంగు ప్రతిదీ ఉద్భవించిన మానిఫెస్ట్ విశ్వంగా ఆమె నిజమైన గుర్తింపును సూచిస్తుంది. ఆమె తన భార్య శివుడిపై నిలబడి చాలా ప్రశాంతంగా మరియు స్వరపరచినట్లు కనిపిస్తుంది. సత్ చిత్ ఆనంద యొక్క అతీంద్రియ అవగాహన ఆమెకు మద్దతు ఇస్తుందని అర్థం. 


కాళీ మాత హిందూ దేవతలలో అత్యంత పవిత్రమైన వారిగా ఆరాధించబడ్డారు. మన దేశంలో కాళీ మాత దేవాలయాలు ప్రతి రాష్ట్రంలోనూ కనిపిస్తాయి. ఈ విశ్వంలోనే కాళీ దేవత అంటే అత్యంత శక్తివంతమైన తల్లి. కాళీ మాత రూపం అద్భుతమైనది. ఆమెను కొలిచిన వారి కోరికలను నెరవేరుస్తుంది. ఈ దేవత యొక్క ఆశీర్వాదం కోసం భక్తులు ప్రత్యేక ఆరాధాన మరియు ఉపవాసం చేస్తారు. ఈ దేవత గురించి ఇతిహాసాలలో ఉన్న కొన్ని ఆశ్చర్యకరమైన వాస్తవాలను ఈరోజు తెలుసుకుందాం.


ఈ దేవత శక్తి, సామర్థ్యాల గురించి అనేక ఇతిహాసాలు ఉన్నాయి. స్వామి వివేకానంద తన అభిమాన దేవతపై 1898లో ‘‘కాళి ది మదర్‘‘ అనే కవితను రాశారు. కాళీ దేవి గురించి చాలా మందికి భయంకరమైన రూపం గురించి మాత్రమే తెలుసు. చాలా మందికి ఆమె యొక్క గొప్ప శక్తి గురించి వాస్తవం తెలీదు. ఆమె దేవత యొక్క ప్రత్యేక రూపం.


కాళిదేవి యొక్క రూపాలను సాధారణంగా రెండు రూపాల్లో వర్ణించబడ్డాయి. ఒక అవతారంలో ఈ దేవత ప్రత్యేకమైన చేతులు కలిగి ఉంటుంది. మరో రూపంలో పది చేతులను కలిగి ఉంటుంది. ఆమె విగ్రహాన్ని నలుపు లేదా నీలం రంగులో పెయింట్ చేస్తారు. కానీ ఈ దేవత కళ్లు ఎర్రగా ఉంటాయి. పూర్తిగా కోపంతో ఉన్న చిత్రంగా కనిపిస్తూ వెంట్రుకలు మచ్చగా కనిపిస్తాయి. ఈమె పళ్లు నోటి నుండి పొడుచుకుపోయి నాలుక బయట ఉండి కోపంగా ఉంటుంది

 ఆమె రాక్షసుల దుస్తులను నడుము పట్టీలో ధరించి కనిపిస్తుంది. ఆమె చాలా కోపంగా ఉన్నప్పుడు తనను తాను నియంత్రించుకోవడం కష్టం.

కాశీ శివునిపై నిలబడిన కాళీ దేవి యొక్క చిత్రం అన్ని పేర్లు మరియు రూపాలు శక్తిని సూచిస్తాయి. కాళి దేవికి కోపం వచ్చినప్పుడు లేదా కోపంగా ఉన్న రూపాన్ని భరిస్తే ఆమెకు నియంత్రణ ఉండదు. అలాంటప్పుడు ఆమెను నియంత్రించడానికి లేదా ఆమెను శాంతబరచటానికి శివుడు తన మార్గాన్ని చాటుతాడు. ఆమె పాదాలు శివుడిని తాకినప్పుడు, కోపం నిగ్రహానికి వస్తుంది. అప్పుడు కాళిదేవి ప్రశాంతంగా ఉందని చెబుతుంటారు.

విశ్వం ముగిసినప్పటికీ, కాళి దేవత యొక్క ఉనికి సాధారణంగా నగ్నంగా చిత్రీకరించబడుతుంది. అద్భుత శక్తికి మించినదని ఇది సూచిస్తుంది. ఆమె స్వచ్ఛమైన మరియు ఆనందకరమైనది. విశ్వం ముగిసిన తరువాత కూడా కాళి దేవి ఉనికిలో ఉందని నమ్ముతారు. కాబట్టి రంగు, కాంతి, మంచి లేదా చెడు అనే భావనలు ఆమెకు సంబంధించినవి కావు. ఆమెను స్వచ్ఛమైన, కల్తీ లేని ఆది శక్తిగా భావిస్తారు.

కాళి దేవికి మరో భయంకరమైన రూపం ఉంది. కాళీ దేవి ఎడమ కాలి కింద రాక్షసుడిని, కుడి చేతిలో కత్తిని పట్టుకున్న రూపం. ఈ దేవిని అంత్యక్రియల మైదానంలో పూజిస్తారు. రామకృష్ణ పరమహంసుల భార్య శారదాదేవి దక్షిణేశ్వర్ వద్ద కాశీ స్మశానవాటికను పూజించారు

సాయుధ కాళిగా పిలవబడే మహా కాళి పది చేతుల్లో పది చేతులు పట్టుకొని ఉంటుంది. ఆమెకు పది ముఖాలు, పది అడుగులు ఉన్నాయి. మూడు కళ్ళతో ఉన్న తల్లి అన్ని అవయవాలపై ఆభరణాలతో అలంకరించబడి ఉంటుంది. ఈ రూపానికి శివుడితో సంబంధం లేదు.

కాళి దేవత ప్రకాశవంతమై రంగు కలిగి అందమైన మహిళలాగా దర్శనమిస్తుంది. ఈ దేవత సింహం మీద కూర్చుని స్వారీ చేస్తుంది. ఆమె నాలుగు చేతుల్లో చేతులు నీలం కమలం కలిగి ఉంది. ఆమె జుట్టు దట్టమైనది, దట్టమైనది. దేవత యొక్క స్వరూపం బలమైన మరియు నిశ్శబ్ద చిత్రం.


ఈ కాళి మాతకు భయంకరమైన రూపం ఉన్నప్పటికీ ఈ దేవత అత్యంత దయగలది. ఆమె తన భక్తులను ఎంతో ఆప్యాయతతో పలకరిస్తుంది. భక్తులు కాళి దేవిని విశ్వ తల్లి అని పిలుస్తారు. కాంగీ దేవిని ఎందుకు ఆరాధిస్తారో బెంగాలీ సాధువు రామకృష్ణ భక్తుడి వద్ద అడిగారు. అప్పుడు అతను, "పౌరులు బాధలో ఉన్నప్పుడు, వారు ఆమె పాలకుడి వద్దకు వస్తారు. భక్తులు బాధలో ఉన్నప్పుడు, వారు ఆమె తల్లి / దేవత వద్దకు వస్తారు. నా తల్లి కాళి ". అని అన్నారు.


కాళీ దేవి యొక్క ఆయుధాలు ఆమె ప్రతి చేతిలో ఉంటాయి. ఒక్కో చేతిలో ఒక్కో ప్రత్యేక ఆయుధాన్ని పట్టుకొని చూడవచ్చు. ఆమె కత్తి, త్రిశూలం, కత్తిరించిన తల, గిన్నె/కపాలం పట్టుకుంది. కత్తి దైవిక జ్ఞానాన్ని సూచిస్తుంది. మోక్షానికి దైవిక జ్ఞానం పొందాలి. మిగతా రెండు చేతులు అభయ్ ముద్ర మరియు ఆశీర్వాదం సూచిస్తాయి.

కాళి దేవి యొక్క హారాన్ని కాళి దేవి మెడలో చూడవచ్చు. అందులో 108 లేదా 51 సంఖ్యలు ఉన్నాయి. హిందూ మతంలో 108 మంచి సంఖ్య. 108 సార్లు జపించడం. దేవదూతల 108 వేర్వేరు పేర్లు కూడా ఉన్నాయి. 51 సంఖ్య వర్ణమాలను సూచిస్తుంది. సంస్కృత వర్ణమాలలో, దేవనాగరికి 51 అక్షరాలు ఉన్నాయి. సంస్కృతాన్ని హిందువులు చైతన్య భాష అని పిలుస్తారు. ఈ అక్షరాలు ప్రతి ఒక్కటి శక్తి లేదా కాశీ అని నమ్ముతారు. అందువల్ల కాళి దేవిని మంత్రాల భాష మరియు రూపం అంటారు.

దక్షిణ భారతదేశంలోని కొన్ని సంప్రదాయాలను, శివ, కాశీ నృత్యాలను వివరించాడు. సుమాభా మరియు నిసుంబ రాక్షసులను ఓడించిన తరువాత, కాళి దేవత తిరువలంకాడు లేదా తిరువలంకాడు అనే అడవికి వెళ్ళింది. మరుసటి రోజు ఆమె అక్కడ నివసించిన ఒక కథ ఉంది.


                        "కలకత్తా కాలిఘట్ కాళీమాత"


                    " మహా కాళి మంత్రం "

'ఓం శ్రీ మహా కాళికాయై నమ:' 

కాళి మంత్రం యొక్క అర్థం: - 

నేను దైవ స్వరూపిణి అయిన కాళిమాతని నమస్కరిస్తున్నాను.


దశ మహా విద్యలలో మొదటిది కాళి.సృష్టిలోని సమస్తమైన శక్తికి కేంద్ర బిందువు కాళిక. కాలాన్ని నడిపించేది , అత్యంత కఠినతరమైన ఆమె ఉపాసనతో సాధకుల మృత్యు భయాన్ని పోగొట్టి అనంత శుభ ఫలాలు అందించడమే అమ్మ అనుగ్రహం.🙏🙏🙏...


జేషోరేశ్వరి కాళీ దేవాలయం బంగ్లాదేశ్ లోని ప్రసిద్ధ హిందూ దేవాలయం. ఇక్కడి ప్రధాన ఆరాధ్యదైవం మహంకాళి మాత. ఈ ఆలయం సత్ఖిరాలోని శ్యామ్ నగర్ ఉపజిల్లాలోని ఈశ్వరీపూర్ అనే గ్రామంలో ఉంది. జేషోరేశ్వరి అనే పేరుకు జేషోర్ దేవత అని అర్థం.

           || ఓం శ్రీ మహా కాళికాయై నమః ||

సేకరణ....