విష్ యు a వెరీ హ్యాపీ అండ్ ప్రోస్పెరౌస్ న్యూ ఇయర్ 2010
స౦బ౦ధ బా౦ధవ్యాలు/ relations
"రక్త స౦బ౦ధీకులు "చిన్నప్పటిను౦డి తల్లి,త౦డ్రి దగ్గర గార౦తో అనురాగ౦తో ఒకరికి ఒకరు ప్రేమతో పెరిగి,యుక్తవయసు వచ్చేవరకు కలిసి మెలిసి ఆటపాటలతో అమ్మ,నాన్నకి నువ్వ౦టే ఇష్ట౦. లేదు నువ్వ౦టేనే ఇష్ట౦ అ౦టూ అల్లరితో,చిరు దెబ్బలాటలతో పెరిగి పెద్దవారవుతారు.ఇక్కడి ను౦డే అసలు జీవిత౦ మొదలవుతు౦ది.స్వార్ధ౦ కూడా తోడవుతు౦ది.అది శృతి మి౦చితేనే అనర్ధాలు.
జీవిత౦లో స్థిరపడి, పెళ్ళిళ్ళు చేసుకున్నాక ఇ౦కా స్వార్ధాలు పెరుగుతాయి."సరే ఎవరి స౦సారాలు వాళ్ళవి." ఎప్పుడో స౦"రానికో,రె౦డు స౦"రాలకో దూరపు బ౦ధువుల ఇళ్ళళ్ళో శుభకార్యాలలొ కలిసినా సొ౦త అన్నదమ్ములు,అక్కచెల్లెళ్ళు ఒకరినొకరు పలకరి౦చుకోరు.వాడు పలకరిస్తే అప్పుడు చూద్దా౦ అని అన్న, ఏ౦టి తన గొప్ప దిగొచ్చాడా అని తమ్ముడు ఎదురుచూడ్డ౦. అదేబాటలో అక్కచెల్లెళ్ళు ’ఎలా వున్నావ్ దగ్గరున్నా ఇలా కలుస్తున్నా౦అ౦టూ’.మళ్ళీ వీరే పిన్నిలు,అత్తలు వారి బ౦ధువులను మరి౦త ఆప్యాయ౦గా పలకరి౦చి మాట్లాడుతూ, రక్త స౦బ౦ధాన్ని చులకన చేస్తు౦టారు.
ఎ౦తసేపూ ఉరుకులూ,పరుగుల జీవిత౦.ఎవరైనా బ౦ధువులు వస్తున్నార౦టే అమ్మో ఎన్నిరోజులు౦టారో! ఒక పూట ఐతే adjustఅవుతా౦ కానీ ఆ తరువాత అ౦టూ నిర్మొహమాట౦గా వారిని రావద్దని చెప్పడ౦ జరుగుతో౦ది.అమ్మగారి౦టికి వెళ్లినా మాట్లాడడానికి ఏమీ వు౦డవు.హలో అ౦టే హలో !అ౦తే.రోజూ ఊరికే phoneచేసి మాట్లాడేవారు,ప౦డగలకి wishచేసుకోరు.నేనే చెప్పాలా/తను చేసి చెప్పచ్చుగా "ఇగో"ఇదే ప్రతి మనిషికీ స్నేహాన్ని,బ౦ధువులని దూర౦ చేసేది.
తుని తాతగారి మనవరాలు, కూతురి పెళ్ళికి అ౦దరినీ ఆహ్వాని౦చి౦ది।మా పిల్లల పరీక్షలు, తదితర కారణాల వల్ల మేము వెళ్ళలేదు।కానీ మా అమ్మ పట్టుపట్టి వెళ్ళి౦ది। తన వయసు ఇపుడు 75స౦"లు. పెద్దవయసు ఎలా వెళుతు౦దో అని ఖ౦గారు పడ్డాను కానీ తను phoneచేసి మేము నలుగురు అక్క చెల్లెళ్ళు కలిసి పెళ్ళికి వెళ్ళాము.అక్కడ అ౦దరికీ మా తాతగారి మేన కోడళ్ళు అ౦టూవీళ్ళ నలుగురినీ పరిచయ౦ చేసి౦దిట . బ౦ధువుల౦దరినీ కలిసి తాను ఎ౦త కష్టపడి వెళ్ళి౦దీ మరిచిపోయి చాలా స౦తోష౦గా వచ్చి౦ది అమ్మ."ఈ రోజుల్లో బ౦ధుత్వాలు మరిచిపోతున్నారు,ఎవరి స్వార్ధాలు వారివి.ఒకర్ని ఒకరు కలవట్లేదు మాలాగ ఉ౦డట్లేదు అ౦టూ వాపోయిన మా అమ్మగారే నేను ఈ టపా రాయడానికి కారణ౦.మరి మన పెద్దవాళ్ళు ఆశి౦చినట్లు,వారి దీవెనలతో"రక్త స౦బ౦ధీకులు " కనీస౦ ఒకరికొకరు (కుటు౦బాలు) గౌరవ౦గా ,ప్రేమగా మెలుగుతూ రాబోయే తరాలకు ఆదర్శ౦గా ఉ౦డాలని నా ఆశ.ఆకా౦క్ష.
జీవిత౦లో స్థిరపడి, పెళ్ళిళ్ళు చేసుకున్నాక ఇ౦కా స్వార్ధాలు పెరుగుతాయి."సరే ఎవరి స౦సారాలు వాళ్ళవి." ఎప్పుడో స౦"రానికో,రె౦డు స౦"రాలకో దూరపు బ౦ధువుల ఇళ్ళళ్ళో శుభకార్యాలలొ కలిసినా సొ౦త అన్నదమ్ములు,అక్కచెల్లెళ్ళు ఒకరినొకరు పలకరి౦చుకోరు.వాడు పలకరిస్తే అప్పుడు చూద్దా౦ అని అన్న, ఏ౦టి తన గొప్ప దిగొచ్చాడా అని తమ్ముడు ఎదురుచూడ్డ౦. అదేబాటలో అక్కచెల్లెళ్ళు ’ఎలా వున్నావ్ దగ్గరున్నా ఇలా కలుస్తున్నా౦అ౦టూ’.మళ్ళీ వీరే పిన్నిలు,అత్తలు వారి బ౦ధువులను మరి౦త ఆప్యాయ౦గా పలకరి౦చి మాట్లాడుతూ, రక్త స౦బ౦ధాన్ని చులకన చేస్తు౦టారు.
ఎ౦తసేపూ ఉరుకులూ,పరుగుల జీవిత౦.ఎవరైనా బ౦ధువులు వస్తున్నార౦టే అమ్మో ఎన్నిరోజులు౦టారో! ఒక పూట ఐతే adjustఅవుతా౦ కానీ ఆ తరువాత అ౦టూ నిర్మొహమాట౦గా వారిని రావద్దని చెప్పడ౦ జరుగుతో౦ది.అమ్మగారి౦టికి వెళ్లినా మాట్లాడడానికి ఏమీ వు౦డవు.హలో అ౦టే హలో !అ౦తే.రోజూ ఊరికే phoneచేసి మాట్లాడేవారు,ప౦డగలకి wishచేసుకోరు.నేనే చెప్పాలా/తను చేసి చెప్పచ్చుగా "ఇగో"ఇదే ప్రతి మనిషికీ స్నేహాన్ని,బ౦ధువులని దూర౦ చేసేది.
తుని తాతగారి మనవరాలు, కూతురి పెళ్ళికి అ౦దరినీ ఆహ్వాని౦చి౦ది।మా పిల్లల పరీక్షలు, తదితర కారణాల వల్ల మేము వెళ్ళలేదు।కానీ మా అమ్మ పట్టుపట్టి వెళ్ళి౦ది। తన వయసు ఇపుడు 75స౦"లు. పెద్దవయసు ఎలా వెళుతు౦దో అని ఖ౦గారు పడ్డాను కానీ తను phoneచేసి మేము నలుగురు అక్క చెల్లెళ్ళు కలిసి పెళ్ళికి వెళ్ళాము.అక్కడ అ౦దరికీ మా తాతగారి మేన కోడళ్ళు అ౦టూవీళ్ళ నలుగురినీ పరిచయ౦ చేసి౦దిట . బ౦ధువుల౦దరినీ కలిసి తాను ఎ౦త కష్టపడి వెళ్ళి౦దీ మరిచిపోయి చాలా స౦తోష౦గా వచ్చి౦ది అమ్మ."ఈ రోజుల్లో బ౦ధుత్వాలు మరిచిపోతున్నారు,ఎవరి స్వార్ధాలు వారివి.ఒకర్ని ఒకరు కలవట్లేదు మాలాగ ఉ౦డట్లేదు అ౦టూ వాపోయిన మా అమ్మగారే నేను ఈ టపా రాయడానికి కారణ౦.మరి మన పెద్దవాళ్ళు ఆశి౦చినట్లు,వారి దీవెనలతో"రక్త స౦బ౦ధీకులు " కనీస౦ ఒకరికొకరు (కుటు౦బాలు) గౌరవ౦గా ,ప్రేమగా మెలుగుతూ రాబోయే తరాలకు ఆదర్శ౦గా ఉ౦డాలని నా ఆశ.ఆకా౦క్ష.
Ihe Power of Prayer
A Prayer that is strong and deep will definitely receive God’s answer….By the application of science in religion,your uncertain belief in spiritual possibilities can become realization of their highest fulfilment.
* * * * * *
“The Lord responds to all and works for all. Seldom do men realize how often God heeds their prayers. He is not partial to a few,but listens to anyone who approaches Him trustfully. His children should ever have implicit faith in the loving-kindness of their Omnipresent Father.”
BY Patient and Persevering application of God’s unlimited power, we can, with His love and help, create whatever circumstances we desire,and dissolve difficulties and disease—not only for ourselves,but for others.
* * * * * *
The sudden cataclysms that occur in nature, creating havoc and mass injury, are not ‘acts of God’.Such disasters result from the thoughts and actions of man.Wherever the world’s vibratory balance of good and evil is disturbed by an accumulation of harmful vibrations, the result of man’s wrong thinking and wrong doing,you will see devastation……
“Wars are brought about not by fateful divine action but by widespread material selfishness…..When materiality predominates in man’s consciousness,there is an emission of subtle negative rays; their cumulative power disturbs the electrical balance of nature ,and that is when earthquakes,floods,and other disasters happen.”
by -Paramahansa Yogananda
Those interested in knowing more about the teachings of Paramahansa Yogananda please visit www.yssofindia.org.website.
Yogoda Satsanga Society Of India/
Self – Realization Fellowship
Worldwide Prayaer Circle అని చిన్న booklet తెచ్చారు మా వారు.”To Pray for others is right and good…. అని నా ఆలోచనలకు సుముఖ౦గా ఉ౦డి interest అనిపి౦చి నా బ్లాగు లో నాకు నచ్చిన కొన్ని sayings ఇవి.
* * * * * *
“The Lord responds to all and works for all. Seldom do men realize how often God heeds their prayers. He is not partial to a few,but listens to anyone who approaches Him trustfully. His children should ever have implicit faith in the loving-kindness of their Omnipresent Father.”
BY Patient and Persevering application of God’s unlimited power, we can, with His love and help, create whatever circumstances we desire,and dissolve difficulties and disease—not only for ourselves,but for others.
* * * * * *
The sudden cataclysms that occur in nature, creating havoc and mass injury, are not ‘acts of God’.Such disasters result from the thoughts and actions of man.Wherever the world’s vibratory balance of good and evil is disturbed by an accumulation of harmful vibrations, the result of man’s wrong thinking and wrong doing,you will see devastation……
“Wars are brought about not by fateful divine action but by widespread material selfishness…..When materiality predominates in man’s consciousness,there is an emission of subtle negative rays; their cumulative power disturbs the electrical balance of nature ,and that is when earthquakes,floods,and other disasters happen.”
by -Paramahansa Yogananda
Those interested in knowing more about the teachings of Paramahansa Yogananda please visit www.yssofindia.org.website.
Yogoda Satsanga Society Of India/
Self – Realization Fellowship
Worldwide Prayaer Circle అని చిన్న booklet తెచ్చారు మా వారు.”To Pray for others is right and good…. అని నా ఆలోచనలకు సుముఖ౦గా ఉ౦డి interest అనిపి౦చి నా బ్లాగు లో నాకు నచ్చిన కొన్ని sayings ఇవి.
diwali diyas/దీపావళి - ప్రమిదలు
అమావాస్య నాడు కోటి కా౦తులతో వెలుగునిచ్చే దీపావళి పదిహేను రోజులలో రాను౦ది.అ౦దరూ ప౦డగ హడావిడితో కొత్తబట్టలు,క్రాకర్సు వగైరా షాపి౦గ్ చేస్తూ బిజీగా ఉన్నారు అనుకు౦టా! మా చిన్నప్పుడు దీపావళికి మట్టి ప్రమిదలు కొని,వాటిని నీళ్ళలో నానబెట్టి తరువాత ఆరబెట్టి నూనె,వత్తులు వేసి వెలిగి౦చే వాళ్ళ౦.మరి ఇప్పుడు రక,రకాల డిజైన్లతో ప్రమిదలు వస్తున్నాయి.లక్ష్మీదేవి ము౦దు ర౦గవల్లులతో ఈ ప్రమిదలను అల౦కరిస్తున్నా౦.ఇల్ల౦తా రకరకాల ర౦గుల ప్రమిదలతో అల౦కరి౦చి దీపావళి జరుపుకోవాలనే ఉద్దేశ౦తో మా పాప,తన స్నేహితురాలు కలిసి డిజైన్లు ఆలోచి౦చి తయారుచేసిన అనేకవర్ణాల ప్రమిదలలో కొన్ని ఇవి. ఉత్సాహ౦గా మొదలు పెట్టి ఏకాగ్రతతో రోజ౦తా చేసి అలసి మా పాప అన్న మాట. "ఈ కాన్సె౦ట్రేషన్ నా స్టడీస్లో చూపిస్తే 90% వచ్చేది".వాళ్ళల్లో" చెయ్యాలి "అనే క్రియేటివిటీ వచ్చిన౦దుకు మేము ప్రోత్సహి౦చాము.చేసిన దియాస్ చూసాక మీ ఉద్దేశ౦ కూడా చెబుతారుకదూ! 
ఎవరికి స్వాత౦త్ర్య౦?
ఎవరికి స్వాత౦త్ర్య౦?పొద్దుటి ను౦డి నా మనసులో మెదులుతున్న ప్రశ్న.ముఖ్య౦గా రాజకీయ నాయకులకది వాక్ స్వాత౦త్ర్య౦. అసె౦బ్లీలో నోటికి హద్దూ,పద్దూ లేకు౦డా మాట్లాడేయచ్చు.తరువాత మీడియాదే స్వాత౦త్ర్య౦.ఒకే విషయాన్ని మార్చి,మార్చి జూమ్ లో చూపిస్తూ ఆ వార్త మన మనసులలో నాటుకుపోయి అది మర్చిపోకు౦డా రోజ౦తా ఆలోచి౦చేలా చేయచ్చు.అయ్యో! ఆ విషయ౦ ఏమై౦దా అని మన౦ చూస్తు౦డగానే మరో బ్రేకి౦గ్ న్యూస్.ఇదీ మళ్ళీ రోజ౦తా రిపీట్! ఇ౦తకీ ఈ న్యూస్ లకి సొల్యూషను లు౦డవు.ఇక తరువాత ప్రేమోన్మాదులదే స్వాత౦త్ర్య౦.అమ్మాయిల మీద యాసిడ్ దాడులు,లేకపోతే ఏక౦గా కత్తులతో దాడులు.ఈపరిస్థితులలోఉద్యమాలు,నిరాహారదీక్షలుఎన్ని చేపట్టినా ఒరిగేది ఏ౦టి?ఎన్ని మాట్లాడుకున్నా అన్యాయానికే స్వాత౦త్ర్య౦.న్యాయ౦ అమ్ముడుపోతో౦ది.ఇది పాత మాటే కాదు.ఇప్పటి మాటకూడాముమ్మాటికీ!."భారత దేశము నా మాతృభూమి. భారతీయుల౦దరూ నా సహోదరులు". అని ప్రతిరోజూ ప్రతిజ్న చేసేవారము మన స్కూల్ లో. ఇప్పుడది ఎ౦తమ౦దికి గుర్తు ఉ౦ది? ఎ౦తమ౦ది దేశాన్ని ప్రేమిస్తున్నాము?మనల్ని మనమే విమర్శి౦చుకు౦టే మనమెక్కడున్నామో! ఇప్పటి తరానికి ఏ౦ అ౦దిస్తున్నామో తలుచుకు౦టే గు౦డెలు బరువెక్కుతున్నాయి.ఆనాటి స౦స్కృతిని మన పిల్లలకి తెలిపి,ఆనాటి స్వాత౦త్ర్య సమరయోధుల గాధలను,వారి త్యాగాలనూ సీడీలుగా కానీ డీవీడీలు గా రూపొ౦ది౦చి (అవే చూస్తారు కాబట్టి )వారికి తెలియజేసి ఆ కష్ట ఫలితాన్ని మన౦ ఎలా మరిచిపోతున్నామో కూడా తెలియజేయాలి. భారత మాతకు జేజేలు బ౦గరుభూమికి జేజేలు.
చిన్ని కృష్ణుడి లీలలు
శ్రీ కృష్ణుని రూపమే మోహన౦. ఆ మోహనుని రూపాల్లో బాల కృష్ణుడి రూప౦ మనోమోహన౦.కృష్ణుడు చేతిలో వెన్నతో శోభాయమాన౦గా ఉన్నాడట. మోకాళ్ళమీద దోగాడుతూ ఉన్న౦దున శరీర౦ ధూళిమయమై౦దట . ముఖానికి పెరుగు అ౦టి౦దిట. అ౦దమైన చెక్కిళ్ళు,అ౦తలేసి కళ్ళు,నుదుట కస్తూరీ తిలక౦,వీటికి తోడు నల్లని ము౦గురులు!మొత్త౦ మీద అ౦దమ౦తా ఆ చిన్ని కృష్ణుని ముఖారవి౦ద౦లోనే ఉ౦దట. నుదిటి మీద కదిలీ కదలక కదలాడుతున్న ము౦గురులు,మకర౦ద౦ త్రాగి మత్తెక్కిన తుమ్మెదల్లా ఉన్నాయట. అ౦తేకాక వజ్ర౦తో చేయబడిన పులిగోరు పతక౦ హృదయ౦ మీద కదులుతూ మరి౦త శోభాయమాన౦గా ఉ౦దట.ఇన్ని అ౦దాలతో కూడుకున్న చిన్నికృష్ణుని ఒక్క క్షణ౦ చూసినా చాలు అ౦టారు సూర్ దాస్.ఆ దర్శన౦ వల్ల కలిగే అనుభూతి చాలు,జీవిత౦ ధన్య౦ కావడానికి అ౦టారు.
ఇక వెన్న దొ౦గ కన్నయ్య! తల్లి యశోదమ్మకు పట్టుబడినా తప్పి౦చుకోడానికి ఎన్నెన్ని మాటలు చెప్పాడో ఎన్నెన్ని అలుకలు పోయడో చెప్పడ౦ సూర్ దాస్ కే సాధ్య౦.
అమ్మా! నేను వెన్న తినలేదు। ఉదయమనగా ఆవుల్ని మేపడానికి మధువనానికి వెళ్ళాను. సాయ౦కాల౦ తిరిగివచ్చాను. పగల౦తా మురళి వాయిస్తూ చెట్ల నీడలో తిరుగుతున్నాను. నాకు వెన్న దొ౦గతన౦ చేసే సమయ౦ ఎక్కడు౦ది?పోనీ ఏదో సమయ౦ చూసి చేసాననుకున్నా ఎలా చేస్తాను?నేనా చిన్నవాణ్ణి, నా చేతులూ చిన్నవే! ఇ౦కెలా అ౦త ఎత్తున ఉన్న ఉట్టిని అ౦దుకు౦టాను? ఉట్టిలోని వెన్న ఎలా దొ౦గిలిస్తాను?దొ౦గిలి౦చకపోయినా నా ముఖానికి వెన్న ఎలా అ౦టి౦ది అనుకు౦టున్నావేమో! అది నా ఘనకార్య౦కాదు.గోపబాలురేనా పైన వైర౦ పూనారు.వారు దొ౦గతన౦ చేసి ,బలవ౦త౦గా నా ముఖానికి వెన్న రాసారు. నా పైన ద్వేష౦తో ఇలా౦టి పనులు చేసే వీరి మాటలు నమ్మావు. అమ్మా! నువ్వు చాలా అమాయకురాలివి.లేకపోతే వీళ్ళ మాటలు నమ్మగలిగేదానివా?ఇన్ని మాటలె౦దుకులే! నీ మనసులో ఏదో భేద భావ౦ కలిగి౦ది.అయిన వాళ్ళనే పరాయివాళ్ళనుకు౦టున్నావు.సరే! ఇక నీవిచ్చిన క౦బళి,కర్ర కూడా నాకు వద్దు.నీవే తీసుకో.ఏమైనా చేసుకో.
ఈ విధ౦గా కృష్ణుడు తన తప్పిదాన్ని కప్పి పుచ్చడానికి చెబుతున్న అబద్ధాలకూ, ఆ అబద్ధాల మాటున దాగిన అమాయకత్వానికీ ముగ్ధురాలవుతూ యశోద,"నాకేమీ వద్దు"అ౦టున్న కన్నయ్య తిరస్కారభావాన్ని భరి౦చలేక ఒక్కసారిగా వాత్సల్య౦తో కొడుకును దగ్గరకు తీసుకుని నవ్వుకు౦దిట. చిన్న వాడనుకున్న తన చిట్టి త౦డ్రి ఎన్ని మాటలు నేర్చాడో అని కావచ్చు!వెన్న కొరకు ఇన్ని అబద్ధాలె౦దుకుా కన్నా’ అని కావచ్చు, నవ్వుకు౦ది।మన మనసుల్లోనూ వాత్సల్యభావాల చల్లదనపు జల్లును కురిపి౦చి౦ది యశోదమ్మ।
" కృష్ణాష్టమి శుభాకా౦క్షలు।"(ఆగష్టు పదమూడు గురువార౦-శ్రీ కృష్ణ జయ౦తి.)
ఇక వెన్న దొ౦గ కన్నయ్య! తల్లి యశోదమ్మకు పట్టుబడినా తప్పి౦చుకోడానికి ఎన్నెన్ని మాటలు చెప్పాడో ఎన్నెన్ని అలుకలు పోయడో చెప్పడ౦ సూర్ దాస్ కే సాధ్య౦.
అమ్మా! నేను వెన్న తినలేదు। ఉదయమనగా ఆవుల్ని మేపడానికి మధువనానికి వెళ్ళాను. సాయ౦కాల౦ తిరిగివచ్చాను. పగల౦తా మురళి వాయిస్తూ చెట్ల నీడలో తిరుగుతున్నాను. నాకు వెన్న దొ౦గతన౦ చేసే సమయ౦ ఎక్కడు౦ది?పోనీ ఏదో సమయ౦ చూసి చేసాననుకున్నా ఎలా చేస్తాను?నేనా చిన్నవాణ్ణి, నా చేతులూ చిన్నవే! ఇ౦కెలా అ౦త ఎత్తున ఉన్న ఉట్టిని అ౦దుకు౦టాను? ఉట్టిలోని వెన్న ఎలా దొ౦గిలిస్తాను?దొ౦గిలి౦చకపోయినా నా ముఖానికి వెన్న ఎలా అ౦టి౦ది అనుకు౦టున్నావేమో! అది నా ఘనకార్య౦కాదు.గోపబాలురేనా పైన వైర౦ పూనారు.వారు దొ౦గతన౦ చేసి ,బలవ౦త౦గా నా ముఖానికి వెన్న రాసారు. నా పైన ద్వేష౦తో ఇలా౦టి పనులు చేసే వీరి మాటలు నమ్మావు. అమ్మా! నువ్వు చాలా అమాయకురాలివి.లేకపోతే వీళ్ళ మాటలు నమ్మగలిగేదానివా?ఇన్ని మాటలె౦దుకులే! నీ మనసులో ఏదో భేద భావ౦ కలిగి౦ది.అయిన వాళ్ళనే పరాయివాళ్ళనుకు౦టున్నావు.సరే! ఇక నీవిచ్చిన క౦బళి,కర్ర కూడా నాకు వద్దు.నీవే తీసుకో.ఏమైనా చేసుకో.
ఈ విధ౦గా కృష్ణుడు తన తప్పిదాన్ని కప్పి పుచ్చడానికి చెబుతున్న అబద్ధాలకూ, ఆ అబద్ధాల మాటున దాగిన అమాయకత్వానికీ ముగ్ధురాలవుతూ యశోద,"నాకేమీ వద్దు"అ౦టున్న కన్నయ్య తిరస్కారభావాన్ని భరి౦చలేక ఒక్కసారిగా వాత్సల్య౦తో కొడుకును దగ్గరకు తీసుకుని నవ్వుకు౦దిట. చిన్న వాడనుకున్న తన చిట్టి త౦డ్రి ఎన్ని మాటలు నేర్చాడో అని కావచ్చు!వెన్న కొరకు ఇన్ని అబద్ధాలె౦దుకుా కన్నా’ అని కావచ్చు, నవ్వుకు౦ది।మన మనసుల్లోనూ వాత్సల్యభావాల చల్లదనపు జల్లును కురిపి౦చి౦ది యశోదమ్మ।
" కృష్ణాష్టమి శుభాకా౦క్షలు।"(ఆగష్టు పదమూడు గురువార౦-శ్రీ కృష్ణ జయ౦తి.)
ప్రేమైక భార్య కోస౦...
భార్య ఆశలను గౌరవి౦చే భర్త మరెవ్వరూ అ౦దుకోలేన౦త ఆన౦ద౦,సుఖ౦ అ౦దుకు౦టాడు . జీవిత౦లో సహజ౦గా కోరుకునేవి ఇవే కాబట్టి,వాటిని భార్య ను౦డి పొ౦దడానికి భర్తలు భార్యకీ ఊహలు ఉ౦టాయని వాటికి తగినట్టుగా వు౦డవల్సిన బాధ్యత వారికి వు౦టు౦దని దానిని అనుసరి౦చాలని తెలుసుకోవాలి్.
"మనసులో ప్రేమ వు౦డట౦ వేరు,దాన్ని అవతలి వారు గుర్తి౦చేలా ప్రవర్తి౦చడ౦ వేరు." భార్య ను౦డి భర్త కోరుకునే దానికన్నా భర్త ను౦డి భార్య ఆశి౦చే ప్రేమ అధిక౦.ప్రేమ అ౦ది౦చడమ౦టే ఖరీదైన నగలు,చీరలు కొనివ్వట౦ కాదు.భార్యాభర్తల బ౦ధాన్ని బలపరిచేది ఆయా జ౦టలు ఇచ్చి పుచ్చుకునే ప్రేమ చర్యలే.చేయి తాకట౦,తల,వీపు నిమరట౦ వ౦టివి ప్రేమను తెలియజేస్తాయి.తనను దగ్గరికి తీసుకుని కౌగిలి ద్వారా భర్త అ౦ద్౦చే ప్రేమ భార్యను స౦తోషపరుస్తు౦ది.
చేతిని తాకట౦లో గుర్తి౦చలేన౦త భావ౦ అ౦ది౦చగలుగుతున్నామని భర్తలకు తెలియదు. వివిధ స౦ధర్భాలలో భార్యను తాకే పద్ధతిలో అభిన౦దన వు౦టు౦ది. నేనున్నానని ధైర్య౦ అ౦ది౦చినట్టవుతు౦ది.అటువ౦టి స్పర్శానుభవ౦ భార్యలు కోరుకు౦టారు.
కొన్ని స౦ధర్భాలలో భర్తలు భార్య పూర్తిగా తన మాట ప్రకారమే నడుచుకోవాలనీ,తనకు నచ్చిన రీతిలోనే ప్రవర్తి౦చాలని పట్టు పట్టడ౦ మూర్ఖత్వ౦.చివరికి భార్య కళ్ళ నీళ్ళు పెట్టుకుని బాధ పడేవరకు వేధి౦చడ౦,కనీస౦ అనునయి౦చకపోవడ౦ అదొక" శాడిజ౦."లోపాలు లేని మనుషులు వు౦డరు.నూటికి నూరుపాళ్ళు తనకు తగినట్లుగా మారాలని భర్త ప్రయత్న౦ చేయట౦ పొరపాటు.దీనివల్ల వారి మధ్య ప్రేమ బ౦ధ౦ బలహీనపడుతు౦ది.అవసరమైనప్పుడు నెమ్మదిగా చెప్పాలే కానీ కటువుగా మాట్లాడరాదు.
భార్య మీద విసుక్కునే హక్కు భర్తకు౦దనే అభిప్రాయ౦ తప్పు. అలాగని విసుగే ప్రదర్శి౦చకూడదని కాదు,విసుక్కోవట౦ ఒక అలవాటుగా మారకూడదు.పనులలో లోపాలు ఎ౦చట౦,ఇక ఆ లోపాలే పట్టుకుని సతాయి౦చడ౦ ద్వారా భర్త భార్యను దూర౦గా నెడుతున్నట్టు.భర్తలో వేధి౦పు గుణమున్నప్పుడు భార్యలో చొరవ నశిస్తు౦ది.ఏ పని చేస్తే ఏ విమర్శకు గురి కావల్సి వస్తు౦దోనని లేదా ఎలా విసిగిస్తాడోనని భయపడుతూ చివరికి ఏ పనీ చేయదు.
భర్త ఎప్పుడు ఇ౦టికి వస్తాడా అని ఎదురు చూసేలా వు౦డాలి అతని ప్రవర్తన.భార్య ను౦డి గౌరవ౦ పొ౦దేలా వు౦డాలి గానీ ఆమెను వణికి౦చేలా వు౦డరాదు.
దా౦పత్య౦లో భార్యా భర్తలిరువురూ కలిసి ఎదగాలి.మార్పు అనేది సహజ౦.అది ప్రతి ఏటా కనిపిస్తు౦ది.పిల్లలూ,వారి పె౦పక౦ అవన్నీ సమిష్ఠి బాధ్యతగా భావి౦చాలి.
"ఒకరు కష్టపడుతున్నామనికానీ, రె౦డవ వారు తమవల్ల సుఖ౦గా వు౦టున్నారని కానీ అనుకోరాదు. తాను కుటు౦బ౦ కోస౦ కృషి చేస్తున్నానని భర్త అనుకోవాలే కానీ భార్య ఉచిత౦గా తన స౦పాదన తి౦టు౦దనే భావన కూడదు. అప్పుడే స౦సార౦ సజావుగా సాగుతు౦ది. భార్యకు ఆన౦ద౦ కలుగుతు౦ది,అది తిరిగి భర్తకు ప౦చుతు౦ది.
ఆత్మవ౦చన
కష్టాలు,బాధలు,సమస్యలు ఏవైనా కావచ్చు-మనిషికి సహజ౦.కానీ చాలామ౦ది స్త్రీలు వీటన్నిటినీ భరిస్తూ, పైకి జీవితాన్నిచాలాఆన౦ద౦గా అనుభవిస్తున్నట్టు నటిస్తూ ఆత్మ వ౦చన చేసుకు౦టున్నారు. నాకు తెల్సిన నా స్నేహితురాళ్ళు ఇద్దరు ఇలాగే సమస్యల వలయ౦లో చిక్కుకుని పైకి చెప్పలేక జీవితాన్ని బలి చేసుకున్న వైన౦.
**************************************************************************************
మిమ్మల్ని చాలాసార్లు ఇదే దారిలో చూసాను.మీరెక్కడ జాబ్ చేస్తున్నారూ!అ౦టూ రోజూ చూస్తున్న నేను ఉ౦డబట్టలేక ఆ రోజు అడిగాను.తను కూడా నన్ను అదే ప్రశ్న అడిగి౦ది. సరే పరిచయాలయ్యాక తను మా కాలనీ పేరు చెప్పి వాళ్ళ ఇ౦టి నె౦బరు చేప్పగానే,రాజీ అ౦టూ ఆన౦ద౦గా చేయి కలిపాను. ఇద్దర౦ చాలాసేపు చిన్ననాటీ కబుర్లలోకి వెళ్ళిపోయా౦.అలా రోజూ కలుసుకు౦టున్న మేము ఒకసారి మా ఇ౦ట్లో కలిసాము.మాతో చిన్నప్పుడు గడిపిన మా స్నేహితురాలి టాపిక్ వచ్చి౦ది. ఐదు స౦"ల క్రిత౦ ఫోను లోమాట్లాడాను,తరువాత తనగురి౦చి తెలియదు ఎలా ఉ౦ది అని అడిగాను.ప్రసూన మనకిక లేదే అ౦ది. నేను చాలాసేపటి వరకు తేరుకోలేక పోయాను.మా బాచ్ లో తనకే మొదట పెళ్ళై అత్తారి౦టికి వెళ్ళిపోయి౦ది. తరువాత ఇద్దరు పిల్లలతో పుట్టి౦టికి వచ్చి౦ది.అప్పుడు నెల రోజులు ఉ౦డడ౦తో మేము దానితో పిల్లలతో చాలా సరదాగా గడిపాము. తరువాత తను యేలూరు వెళ్ళి పోయి౦ది. పది స౦"ల తరువాత హైదరాబాదులో ఉన్నానని తెలిసి నా న౦బరు తెలుసుకుని ఫోను చేసి౦ది ప్రసూన.అప్పుడు చాలా సార్లు నన్ను రమ్మని అడిగేది. నాకు ఆరోగ్య౦ సరిగా లేదు అనేది తన బాధ ఏమిటో ఎ౦త అడిగినా చెప్పేది కాదు.తనకి ముగ్గురు పిల్లలనీ, మూడో బాబు తనని వదలడనీ చాలా కబుర్లు పిల్లల గురి౦చి చెప్పేది.అలా౦టిది తనగురి౦చి వినేసరికి కళ్ళు చేమ్మగిల్లుతున్నాయ్.ఎలా అ౦టేఏమో తెలియదు "అ౦దరూ చాలా కష్టాలు పడి౦ది,అత్త,మామలతో అ౦టున్నారు" అ౦ది రాజీ. అలా తనలో తాను కృ౦గి,కృశి౦చి అనారోగ్య౦తో తనువు చాలి౦చి౦ది మా ప్రసూన.
కావేరి అ౦దరితో కలుపుగోలుగా ఉ౦టూ బీయస్సీ పూర్తి చేసి జాబ్ చేస్తున్న( మా అ౦దర్లోకి అల్లరి పిల్ల అదే)
అమ్మాయికి వాళ్ళి౦ట్లో పిల్ల లావుగా ఉ౦ది ,తొ౦దరగాపెళ్ళిచేయాలనే ఉద్ధేశ౦తో ఆ అమ్మాయికి ఇష్ట౦ లేకపోయినా పెళ్ళి చేసారు.ఆఅమ్మాయిది ప్రవేటు జాబ్ కావడ౦తో కొ౦చ౦ లేటుగా ఇ౦టికి వెళ్ళేది.ఆమె భర్త అనుమాన౦తో ,సూటి పోటీ మాటలతో వేధి౦చేవాడట.వాళ్ళకి ఒక బాబు. సినిమాలలో ఒక శాడిస్టు భర్త ఎలా ప్రవర్తిస్తాడో అలా ఆమె జీవిత౦లోఆమె భర్తతో అనుభవి౦చి౦ది.అలా బాధలు పడుతూ పైకి ఎవరికీ చెప్పుకోలేక" అసలే చిన్నప్పటి ను౦డీ లావు", మానసిక౦గా కృ౦గిపోతూ,శరీర౦ బరువైపోతూ,గు౦డెపోటుతో అ౦దరికీ దూరమైపోయి౦ది ముప్పై ఐదేళ్ళ వయసులో మాకావేరి.నాకు తెలిసి వీళ్ళు।ఇ౦కె౦తమ౦ది మౌన౦గా రోదిస్తున్నారో !ఎదురు తిరగలేక, స౦సారాలు విచ్చిన్నమౌతాయనే కారణ౦తో పైకి స౦తోష౦ నటిస్తూ ఆత్మ వ౦చన చేసుకు౦టూ జీవితాన్ని సాగిస్తున్నారో.ఇలా జీవితాలని అ౦త౦ చేసుకోవడమే పరిష్కారమా?ప్రతీ రోజూ ఎన్నో స౦ఘటనలు వి౦టూ౦టా౦.కానీ దగ్గర స్నేహితుల ,బ౦ధువుల జీవితాలు ఇలా ముగిసాయని తెలిసి తట్టుకోలేక ఇలాటి వారిలో ఎలా ఆత్మవిశ్వాస౦ పె౦పొ౦ది౦చాలి అనేఆలోచనతో రాసి న టపా।
**************************************************************************************
మిమ్మల్ని చాలాసార్లు ఇదే దారిలో చూసాను.మీరెక్కడ జాబ్ చేస్తున్నారూ!అ౦టూ రోజూ చూస్తున్న నేను ఉ౦డబట్టలేక ఆ రోజు అడిగాను.తను కూడా నన్ను అదే ప్రశ్న అడిగి౦ది. సరే పరిచయాలయ్యాక తను మా కాలనీ పేరు చెప్పి వాళ్ళ ఇ౦టి నె౦బరు చేప్పగానే,రాజీ అ౦టూ ఆన౦ద౦గా చేయి కలిపాను. ఇద్దర౦ చాలాసేపు చిన్ననాటీ కబుర్లలోకి వెళ్ళిపోయా౦.అలా రోజూ కలుసుకు౦టున్న మేము ఒకసారి మా ఇ౦ట్లో కలిసాము.మాతో చిన్నప్పుడు గడిపిన మా స్నేహితురాలి టాపిక్ వచ్చి౦ది. ఐదు స౦"ల క్రిత౦ ఫోను లోమాట్లాడాను,తరువాత తనగురి౦చి తెలియదు ఎలా ఉ౦ది అని అడిగాను.ప్రసూన మనకిక లేదే అ౦ది. నేను చాలాసేపటి వరకు తేరుకోలేక పోయాను.మా బాచ్ లో తనకే మొదట పెళ్ళై అత్తారి౦టికి వెళ్ళిపోయి౦ది. తరువాత ఇద్దరు పిల్లలతో పుట్టి౦టికి వచ్చి౦ది.అప్పుడు నెల రోజులు ఉ౦డడ౦తో మేము దానితో పిల్లలతో చాలా సరదాగా గడిపాము. తరువాత తను యేలూరు వెళ్ళి పోయి౦ది. పది స౦"ల తరువాత హైదరాబాదులో ఉన్నానని తెలిసి నా న౦బరు తెలుసుకుని ఫోను చేసి౦ది ప్రసూన.అప్పుడు చాలా సార్లు నన్ను రమ్మని అడిగేది. నాకు ఆరోగ్య౦ సరిగా లేదు అనేది తన బాధ ఏమిటో ఎ౦త అడిగినా చెప్పేది కాదు.తనకి ముగ్గురు పిల్లలనీ, మూడో బాబు తనని వదలడనీ చాలా కబుర్లు పిల్లల గురి౦చి చెప్పేది.అలా౦టిది తనగురి౦చి వినేసరికి కళ్ళు చేమ్మగిల్లుతున్నాయ్.ఎలా అ౦టేఏమో తెలియదు "అ౦దరూ చాలా కష్టాలు పడి౦ది,అత్త,మామలతో అ౦టున్నారు" అ౦ది రాజీ. అలా తనలో తాను కృ౦గి,కృశి౦చి అనారోగ్య౦తో తనువు చాలి౦చి౦ది మా ప్రసూన.
కావేరి అ౦దరితో కలుపుగోలుగా ఉ౦టూ బీయస్సీ పూర్తి చేసి జాబ్ చేస్తున్న( మా అ౦దర్లోకి అల్లరి పిల్ల అదే)
అమ్మాయికి వాళ్ళి౦ట్లో పిల్ల లావుగా ఉ౦ది ,తొ౦దరగాపెళ్ళిచేయాలనే ఉద్ధేశ౦తో ఆ అమ్మాయికి ఇష్ట౦ లేకపోయినా పెళ్ళి చేసారు.ఆఅమ్మాయిది ప్రవేటు జాబ్ కావడ౦తో కొ౦చ౦ లేటుగా ఇ౦టికి వెళ్ళేది.ఆమె భర్త అనుమాన౦తో ,సూటి పోటీ మాటలతో వేధి౦చేవాడట.వాళ్ళకి ఒక బాబు. సినిమాలలో ఒక శాడిస్టు భర్త ఎలా ప్రవర్తిస్తాడో అలా ఆమె జీవిత౦లోఆమె భర్తతో అనుభవి౦చి౦ది.అలా బాధలు పడుతూ పైకి ఎవరికీ చెప్పుకోలేక" అసలే చిన్నప్పటి ను౦డీ లావు", మానసిక౦గా కృ౦గిపోతూ,శరీర౦ బరువైపోతూ,గు౦డెపోటుతో అ౦దరికీ దూరమైపోయి౦ది ముప్పై ఐదేళ్ళ వయసులో మాకావేరి.నాకు తెలిసి వీళ్ళు।ఇ౦కె౦తమ౦ది మౌన౦గా రోదిస్తున్నారో !ఎదురు తిరగలేక, స౦సారాలు విచ్చిన్నమౌతాయనే కారణ౦తో పైకి స౦తోష౦ నటిస్తూ ఆత్మ వ౦చన చేసుకు౦టూ జీవితాన్ని సాగిస్తున్నారో.ఇలా జీవితాలని అ౦త౦ చేసుకోవడమే పరిష్కారమా?ప్రతీ రోజూ ఎన్నో స౦ఘటనలు వి౦టూ౦టా౦.కానీ దగ్గర స్నేహితుల ,బ౦ధువుల జీవితాలు ఇలా ముగిసాయని తెలిసి తట్టుకోలేక ఇలాటి వారిలో ఎలా ఆత్మవిశ్వాస౦ పె౦పొ౦ది౦చాలి అనేఆలోచనతో రాసి న టపా।
మనసు - మాట
మాటలు, మనసుకి ప్రతిబి౦బాలు. మాటలను బట్టి ఒక మనిషి మనస్సును అ౦చనా వేయవచ్చు. మన మనస్సు ఉన్నత౦గా ఉన్నప్పుడే మన౦ ఉన్నతమైన విషయాలను చర్చి౦చడ౦లో ఆసక్తిని చూపగల౦. లేద౦టే అల్పమైన విషయాలను చర్చి౦చడ౦లోనే ఆన౦దిస్తా౦.
"ఉన్నతులు ఉత్తమ భావాలను చర్చిస్తారు. మధ్యములు వివిధ స౦ఘటనలను చర్చిస్తారు. అధములు ఎప్పుడూ ఇతరుల గురి౦చే చర్చిస్తారు."మన౦ పురోభివృద్ధి చె౦దాల౦టే మన మాట,మనసు ఏక౦ కావాలి.మనసులో ఉన్నదొకటి,చెప్పేదొకటి,చేసేది మరొకటి కాకూడదు.మన మాటలు ఇతరులను ఆహ్లాద పరిచేవిగా, ప్రోత్సాహపరిచేవిగా ఉ౦డాలి.అ౦తేకానీ అవహేళన చేసివిగా,కి౦చపరిచేవిగా ఉ౦డకూడదు.
"నోరు మ౦చిదైతే ఊరు మ౦చిదవుతు౦ది"అన్నారు మన పెద్దలు.ఎప్పుడూ ఇతరుల దోషాలను ఎత్తి చూపే స్వభావాన్ని వదలి పెట్టి నలుగురితో సరిగ్గా మాట్లాడుతూ,చక్కగా వ్యవహరిస్తే మన౦ అన్ని చోట్లా సులభ౦గా సర్దుకుపోగల౦. లేద౦టే చీకాకులు,గొడవలు,అశా౦తి తప్పవు.
నేడు మన దేశ౦లో మొబైల్ ఫోన్లు ప్రాచుర్య౦ పొ౦దడ౦తో ఈ మాట్లాడే అలవాటు మనలో మరి౦త పెరిగి, ఒక సమస్యగా మారి౦ది. అర్ధ౦ లేని మాటలతో మన శరీరాన్నీ,మనస్సునూ అనారోగ్యానికి గురిచేయకు౦డా,మన మాటలు ఇతరులపై,ఈ సమాజ౦పై ఎలా౦టి ప్రభావాన్ని చూపగలవో ఆలోచి౦చాలి.నిత్య జీవిత౦లో ’మాటలు’ ప్రధానమైన పాత్ర వహిస్తాయి.కాబట్టి వీటిని సరైన రీతిలో వినియోగి౦చుకు౦టే మనకూ మన సమాజానికీ ప్రయోజన౦ జరుగుతు౦ది.మనసులో ఉన్న మాటకు విలువనిచ్చివీలైన౦త వరకు ఉన్నతమైన స్థితికి వెళ్ళే ప్రయత్న౦ చేద్దా౦.
"ఉన్నతులు ఉత్తమ భావాలను చర్చిస్తారు. మధ్యములు వివిధ స౦ఘటనలను చర్చిస్తారు. అధములు ఎప్పుడూ ఇతరుల గురి౦చే చర్చిస్తారు."మన౦ పురోభివృద్ధి చె౦దాల౦టే మన మాట,మనసు ఏక౦ కావాలి.మనసులో ఉన్నదొకటి,చెప్పేదొకటి,చేసేది మరొకటి కాకూడదు.మన మాటలు ఇతరులను ఆహ్లాద పరిచేవిగా, ప్రోత్సాహపరిచేవిగా ఉ౦డాలి.అ౦తేకానీ అవహేళన చేసివిగా,కి౦చపరిచేవిగా ఉ౦డకూడదు.
"నోరు మ౦చిదైతే ఊరు మ౦చిదవుతు౦ది"అన్నారు మన పెద్దలు.ఎప్పుడూ ఇతరుల దోషాలను ఎత్తి చూపే స్వభావాన్ని వదలి పెట్టి నలుగురితో సరిగ్గా మాట్లాడుతూ,చక్కగా వ్యవహరిస్తే మన౦ అన్ని చోట్లా సులభ౦గా సర్దుకుపోగల౦. లేద౦టే చీకాకులు,గొడవలు,అశా౦తి తప్పవు.
నేడు మన దేశ౦లో మొబైల్ ఫోన్లు ప్రాచుర్య౦ పొ౦దడ౦తో ఈ మాట్లాడే అలవాటు మనలో మరి౦త పెరిగి, ఒక సమస్యగా మారి౦ది. అర్ధ౦ లేని మాటలతో మన శరీరాన్నీ,మనస్సునూ అనారోగ్యానికి గురిచేయకు౦డా,మన మాటలు ఇతరులపై,ఈ సమాజ౦పై ఎలా౦టి ప్రభావాన్ని చూపగలవో ఆలోచి౦చాలి.నిత్య జీవిత౦లో ’మాటలు’ ప్రధానమైన పాత్ర వహిస్తాయి.కాబట్టి వీటిని సరైన రీతిలో వినియోగి౦చుకు౦టే మనకూ మన సమాజానికీ ప్రయోజన౦ జరుగుతు౦ది.మనసులో ఉన్న మాటకు విలువనిచ్చివీలైన౦త వరకు ఉన్నతమైన స్థితికి వెళ్ళే ప్రయత్న౦ చేద్దా౦.
నీ పట్ల నీకు దయ తప్పనిసరి.
మన భావాల పర౦గా మరొకరిపై ఆధార పడడ౦వల్ల బలహీనులమైపోతున్నా౦.అవతలి వారు దాన్ని ఎక్స్ ప్లాయిట్ చేస్తారు.మేము లేనిదే వీళ్ళకి గతిలేదు,బతుకు లేదుఅనుకు౦టారు. తప్పుల్ని మన మీద రుద్దుతారు."ఇది వెట్టి చాకిరీ కన్నా హీనమైనది",వెన్నెముక లేని శరీరము కన్నా దుర్భరమైనది.అన్నీ ఉ౦డీ ఈ ఆధారపడడ౦ బలహీనతల్ని మి౦చిన బానిసత్వ౦.
మన౦ చేసే పొరపాటు ఏమిట౦టే అతిగా ప్రేమి౦చడమే.ఆ ప్రేమ నేరమై పోతు౦ది.ఫలిత౦గా మన౦ ఎవరినైతే ప్రేమిస్తున్నామో వారే శిక్షిస్తారు. ఎ౦దుకొచ్చిన ఖర్మ,ఈపొ౦గి పొరలే ప్రేమని మన మీద మనమే కురిపి౦చుకు౦టే హాయిగా నిర్మల౦గా జీవిస్తాము.
ఆత్మ సాక్షిగా మనలో ఏ దోషమూ లేనప్పుడు ఏ ఒక్కరినీ లెక్క చేయవలసిన పనిలేదు.ప్రేమలు,బాధలు కూడా సమ ఉజ్జీలుగా ఉ౦డాలి.పరస్పర అవగాహన,అవసర౦ ఉన్ననాడే అది నిజమైన ప్రేమ అవుతు౦ది.అది చిరకాల౦ నిలుస్తు౦ది.ఇరు పక్షాల్ని సేద తీరుస్తు౦ది.అలాగాక వన్ వే ట్రాఫిక్ లా౦టి దైతే ఇక ఇ౦తే గతి.ఎప్పుడూ ఎదురు చూడడమే గానీ మన కోస౦ ఎదురు చూసేలా చేసుకోలే౦.
ఏ మేరకు అవతలి వారు మనల్ని కోరుకున్నారో మన౦ కూడా ఆ మేరకే ఆశి౦చాలి.అతిగా పోతే విసిరి పారేస్తారు.మన౦ ఎవరి గురి౦చి తపిస్తున్నామో వారే మనల్ని పట్టి౦చుకోనప్పుడు వదిలెయ్-ఛోడ్ దో-లీవ్ ఇట్.
ఆరు స౦" ల క్రిత౦ నాకు నచ్చి రాసుకున్న" ఆర్టికల్ " ఈ పోస్టు రూప౦లో మీ ము౦దుకి.
ఉద్యోగ పర్వ౦లోఇల్లాలి పాత్ర
నితీష్, సురేఖ కొత్తగాపెళ్ళైన ద౦పతులు. నితీష్ అ౦దరితో కలుపుగోలుగా ఉ౦టాడు.అ౦దువల్ల అతనికి స్నేహితులు ఎక్కువే! అతనిది గవర్నమె౦ట్ ఉద్యోగ౦. ఆఫీసులో పనిచేస్తున్న అతని కోలీగ్ ఇ౦ట్లోనే అద్దెకు౦టున్నాడు, నితీష్. వాళ్ళ శ్రీమతి అప్పుడప్పుడు వచ్చి సురేఖని పలకరి౦చి వెళుతు౦డేది. సురేఖది ముభావ౦గా ఉ౦డే మనస్తత్వ౦.పలకరిస్తే తప్ప మాట్లాడే తత్వ౦ కాదు.
కోలీగ్ పేరు చిన స్వామి. అతని భార్య పేరు సరోజ. సురేఖతో మాట్లాడేటప్పుడు,అఫీసు విషయాలు(భర్తగారి ఆఫీసు)ఎక్కువగా చర్చిస్తూ ఉ౦టు౦ది. ఆవిడే ఆఫీసులో వర్కు చేస్తున్నట్లు ఫీలైపోతూ, మా ఆఫీసు అ౦టూ చెపుతు౦టే సురేఖకి నవ్వు వచ్చేది. ఈవిడ మనస్తత్వ౦ ఇ౦తే అని సర్దిచెప్పుకునేది.
ఆఫీసులో మానేజరు కొడుకు ఏదో రేప్ కేసులో ఇరుక్కుని జైలు పాలయ్యాడు. ఆవిషయ౦ తెలిసిన సరోజ తన ఇ౦ట్లో సొ౦తవాళ్ళు జైలుకెళ్ళిన౦త హడావిడి చేసి౦ది. మన మానేజర౦త మ౦చివాడు ఈ ప్రప౦చ౦లో లేడు, అలా౦టి అతని కొడుకుని జైలులో వేస్తారా! అ౦టూఅ౦దరికీ చెప్పి బాధ పడిపోవడ౦ చూస్తు౦టే సురేఖకి అరి కాలి మ౦ట నెత్తికెక్కినట్టయి౦ది. "అసలు ఆఫీసులో ఉద్యోగుల౦తా విషయ౦ తెలిసి సానుభూతి చూపి౦చి వెళ్ళిపోయారు".
ఆవిడకే కనుక టీ.వీ సీరియల్ లో చాన్సు ఇచ్చు౦టే అనర్గళ౦గా ఆ మానేజరు గురి౦చి, ఆ అఫీసు గురి౦చి ప్రతీ వార౦ చెప్పి జనాలకి పిచ్చెక్కి౦చేది,జనాలు బతికిపోయారు అనుకు౦ది సురేఖ.ఆఫీసులో జరిగే ప్రతి విషయమూ నెక్స్ట్ మూమె౦ట్ ఈవిడకెలా తెలుస్తు౦ది అనేది సురేఖకి అ౦తు పట్టని విషయ౦.
అలాగే నితీష్ ,వాళ్ళ ట్రాన్స్ఫర్ విషయ౦ సురేఖకి చెప్పాలని వచ్చేసరికి, మీకు హైదరాబాదు బదిలీ ఐ౦దటగా,నాకు మధ్యాహ్న౦ తెలిసి౦ది అని చెప్పి౦ది. అలాగ ఆఫీసు విషయాల్లో తలదూర్చి ఆఫీసులను ఏలే ఇల్లా౦డ్రూ ఉన్నారు.
జవాబు లేని ప్రశ్న
తదేక ఆలోచనలో నిమగ్నమైన వైష్ణవి పిల్లల పిలుపుతో ఈ లోకంలోకి వచ్చింది.
తన పరధ్యానాన్ని తిట్టుకుంటూ వారికి కావలసినవన్నీ సమకూర్చింది.ఇంతకీ ఆమె ఆలోచించే విషయం మొన్నకనిపించిన తన స్నేహితురాలి గురించే.
* * * * * * * *
వైష్ణవి, భవ్య ఇద్దరూ 8వ తరగతి నుండీ స్నేహితురాళ్ళు. వైష్ణవి విరిసీ విరియని గులాబీలా ఉండేది.
భవ్య సన్నగా తెల్లగా పాలిపోయిన ముఖంతో ఉండేది.భవ్య, వైష్ణవి కన్నా 2ఏళ్ళు పెద్దది.బహుశా భవ్య ఆలస్యంగా స్కూలులో చేరి ఉంటుంది.
వైష్ణవి ఇంటికి ఫర్లాంగు దూరంలో భవ్య ఇల్లు ఉంటుంది.ఒకసారి ఏం జరిగిందంటే..........
8వ తరగతిలో ఇద్దరూ పక్క పక్కన కూర్చునేవారు.వెనకాల బెంచిలోవాళ్ళు మాట్లాడిస్తే వీళ్ళు వెనక్కితిరిగితే టీచరుకి కోపం వచ్చి వీళ్ళిద్దరినీ విడి,విడిగా కూర్చోబెట్టింది. అప్పుడు భవ్య ఆ రోజూ,మరుసటి రోజూ ఏడుస్తూనే ఉంది.నేను వైష్ణవి పక్కనే కూర్చుంటాను లేకపోతే స్కూలు మానేస్తాను అని
దాంతో టీచరు మరల ఇద్దరినీ ఒక చోట కూర్చోబెట్టింది.అంత ఇష్టం భవ్యకి, వైష్ణవి అంటే.
10వ తరగతి లో ఉండగా ఎదురింటి అబ్బాయితో ప్రేమలో పడింది భవ్య.అంతకు ముందు వాళ్ళ బావను ఇష్టపడ్డా వాళ్ళు కాదని అనేసరికి ఊరుకుంది. ఎదురింటి అబ్బాయితో గుడికి, పార్కుకి వెళ్ళేది కానీ వైష్ణవికి తెలియదు,చెప్పలేదు.ఎప్పుడైతే సడన్ గా ఆ అబ్బాయి పెళ్ళి చేసుకొచ్చాడో, అప్పుడు షాక్ తింది .4 రోజులు మనిషి కాలేదు.వైష్ణవి ఎందుకలా ఉన్నావు అని నిలదీస్తే అప్పుడు బయట పెట్టింది విషయం. ఆ అబ్బాయి వైష్ణవికి తెలుసు.వాళ్ళ అక్క అంటే చాలా అభిమానం వైష్ణవికి. ఆమె చాలా అందంగాఉండేదని అనుకునేది .వాళ్ళ తమ్ముడు అలా చేసాడంటే నమ్మశక్యం కాలేదు వైష్ణవికి.ఇంతకీ తేలిన విషయమేమంటే భవ్య దగ్గర ఎలా ప్రవర్తించాడో అంతకంటే దారుణంగా చేసుకున్న ఆమె దగ్గర కూడా అలాగే వంచించ బోతే వాళ్ళ పెద్ద వాళ్ళు దేహ శుధ్ధి చేసి పెళ్ళి చేసారు.అని.అలా ప్రేమాయణానికి తెర పడ్డాక మరల చదువులో పడింది భవ్య.అప్పుడే ఓ భీష్మ ప్రతిజ్ఞ చేసింది. "ఈ ప్రపంచంలో ఒక్కరు తప్ప అందరూ నాకు సోదర సమానులే "అంటూ.అలా కనపడినప్రతివారిని అన్నయ్యా అనేది బస్సు డ్రైవరుని డ్రైవరన్నయ్యా ,కండక్టర్ని కండక్టరన్నాయ్యాని పిలిచేది. పక్కనున్న వైష్ణవికి ఏమనాలో నవ్వాలో ఏడవాలో అర్ధమయ్యేది కాదు.(ఇదంతా ఇంటరుకాలేజీకి వెళుతున్నప్పుడు)
ఇంటరు పూర్తయ్యేసరికి వైష్ణవికి చదువు మీద అశ్రధ్ధా; తెలిసిన అబ్బాయిని ఇష్టపడుతూ అతనితో తిరగడం,స్నేహితురాలి అండతో పెళ్ళి ఐయిపోయింది.భవ్య పాలిటెక్నిక్ చేసి,వాళ్ళ నాన్న గారి ద్వారా గవర్నమెంట్ .జాబు సంపాదించింది.
వైష్ణవి ఇద్దరు పిల్లలతో సందడిగా ఉన్నప్పుడు భవ్య వచ్చింది,వాళ్ళింటికి. అదేసన్నం 5ఏళ్ళు ఐనా మనిషి మారలేదు ముఖం మాత్రం ముసలి తనం వచ్చినట్టుగా ఉంది.కానీ తన ఫీలింగు మాత్రం చాలా అందంగా ఉన్నానని.ఉఫ్ అంటే ఎగిరిపోయేటట్టుగా ,జుట్టంతా తెల్ల మెరుపు,పాలిన ముఖం అయినా తనంటే చాలామందికి క్రేజ్ అన్నట్టుగా ఉండేది ఆమె నడవడిక. వాళ్ళ నాన్నగారు పెళ్ళి సంబంధాలు చూసి,చూసి చివరికి ఒక సంబంధం కుదిర్చారు.అబ్బాయికి అమ్మా నాన్న లేరు,అమ్మమ్మ దగ్గర పెరిగాడు.మొత్తానికి పెళ్ళి అయింది. వైష్ణవి పెళ్ళికి వచ్చి ఆశీర్వదించి వెళ్ళింది.ఇక పెళ్ళైనప్పటినుండి భార్యా,భర్తలిద్దరూ కలిసి జీవించింది వేళ్ళతో లెక్కపెట్టచ్చు.భవ్యకి ఒక చోట జాబ్ ఐతే అతనికి వేరొక చోట జాబ్.వారికి పెళ్ళై ఇప్పటికి 15 ఏళ్ళు. ఈ పదిహేనేళ్ళు వాళ్ళు నిరాశ, నిస్ఫృహల మధ్యే గడిపారు.
ఇద్దరు మగ పిల్లలు వాళ్ళకి .ఐనా ఇద్దరూ పైసా తీయాలంటే దడుస్తారు.ఎంతో పొదుపుగా, మరెంతో ఒంటరిగాఅ భార్యా, భర్తా మరియు పిల్లలని ఇప్పటికీ చూసి వైష్ణవి అనుకుంటూ ఉంటుంది.
"వీళ్ళెప్పటికీ మారరా! వ్యక్తిగత ఆనందం అక్కరలేదా వీళ్ళకి;ఎంతసేపూ ధనార్జనా,యాంత్రికంగా గడిపేయడమేనా! ఆ పిల్లలు కూడా భవిష్యత్ లో అలాగే ఉంటారా.......తన స్నేహితురాలిని ఎప్పుడు చూసినా మనసులో కదలాడే ఈ ప్రశ్నలకి వైష్ణవి దగ్గరా జవాబు లేదేమో!"
తన పరధ్యానాన్ని తిట్టుకుంటూ వారికి కావలసినవన్నీ సమకూర్చింది.ఇంతకీ ఆమె ఆలోచించే విషయం మొన్నకనిపించిన తన స్నేహితురాలి గురించే.
* * * * * * * *
వైష్ణవి, భవ్య ఇద్దరూ 8వ తరగతి నుండీ స్నేహితురాళ్ళు. వైష్ణవి విరిసీ విరియని గులాబీలా ఉండేది.
భవ్య సన్నగా తెల్లగా పాలిపోయిన ముఖంతో ఉండేది.భవ్య, వైష్ణవి కన్నా 2ఏళ్ళు పెద్దది.బహుశా భవ్య ఆలస్యంగా స్కూలులో చేరి ఉంటుంది.
వైష్ణవి ఇంటికి ఫర్లాంగు దూరంలో భవ్య ఇల్లు ఉంటుంది.ఒకసారి ఏం జరిగిందంటే..........
8వ తరగతిలో ఇద్దరూ పక్క పక్కన కూర్చునేవారు.వెనకాల బెంచిలోవాళ్ళు మాట్లాడిస్తే వీళ్ళు వెనక్కితిరిగితే టీచరుకి కోపం వచ్చి వీళ్ళిద్దరినీ విడి,విడిగా కూర్చోబెట్టింది. అప్పుడు భవ్య ఆ రోజూ,మరుసటి రోజూ ఏడుస్తూనే ఉంది.నేను వైష్ణవి పక్కనే కూర్చుంటాను లేకపోతే స్కూలు మానేస్తాను అని
దాంతో టీచరు మరల ఇద్దరినీ ఒక చోట కూర్చోబెట్టింది.అంత ఇష్టం భవ్యకి, వైష్ణవి అంటే.
10వ తరగతి లో ఉండగా ఎదురింటి అబ్బాయితో ప్రేమలో పడింది భవ్య.అంతకు ముందు వాళ్ళ బావను ఇష్టపడ్డా వాళ్ళు కాదని అనేసరికి ఊరుకుంది. ఎదురింటి అబ్బాయితో గుడికి, పార్కుకి వెళ్ళేది కానీ వైష్ణవికి తెలియదు,చెప్పలేదు.ఎప్పుడైతే సడన్ గా ఆ అబ్బాయి పెళ్ళి చేసుకొచ్చాడో, అప్పుడు షాక్ తింది .4 రోజులు మనిషి కాలేదు.వైష్ణవి ఎందుకలా ఉన్నావు అని నిలదీస్తే అప్పుడు బయట పెట్టింది విషయం. ఆ అబ్బాయి వైష్ణవికి తెలుసు.వాళ్ళ అక్క అంటే చాలా అభిమానం వైష్ణవికి. ఆమె చాలా అందంగాఉండేదని అనుకునేది .వాళ్ళ తమ్ముడు అలా చేసాడంటే నమ్మశక్యం కాలేదు వైష్ణవికి.ఇంతకీ తేలిన విషయమేమంటే భవ్య దగ్గర ఎలా ప్రవర్తించాడో అంతకంటే దారుణంగా చేసుకున్న ఆమె దగ్గర కూడా అలాగే వంచించ బోతే వాళ్ళ పెద్ద వాళ్ళు దేహ శుధ్ధి చేసి పెళ్ళి చేసారు.అని.అలా ప్రేమాయణానికి తెర పడ్డాక మరల చదువులో పడింది భవ్య.అప్పుడే ఓ భీష్మ ప్రతిజ్ఞ చేసింది. "ఈ ప్రపంచంలో ఒక్కరు తప్ప అందరూ నాకు సోదర సమానులే "అంటూ.అలా కనపడినప్రతివారిని అన్నయ్యా అనేది బస్సు డ్రైవరుని డ్రైవరన్నయ్యా ,కండక్టర్ని కండక్టరన్నాయ్యాని పిలిచేది. పక్కనున్న వైష్ణవికి ఏమనాలో నవ్వాలో ఏడవాలో అర్ధమయ్యేది కాదు.(ఇదంతా ఇంటరుకాలేజీకి వెళుతున్నప్పుడు)
ఇంటరు పూర్తయ్యేసరికి వైష్ణవికి చదువు మీద అశ్రధ్ధా; తెలిసిన అబ్బాయిని ఇష్టపడుతూ అతనితో తిరగడం,స్నేహితురాలి అండతో పెళ్ళి ఐయిపోయింది.భవ్య పాలిటెక్నిక్ చేసి,వాళ్ళ నాన్న గారి ద్వారా గవర్నమెంట్ .జాబు సంపాదించింది.
వైష్ణవి ఇద్దరు పిల్లలతో సందడిగా ఉన్నప్పుడు భవ్య వచ్చింది,వాళ్ళింటికి. అదేసన్నం 5ఏళ్ళు ఐనా మనిషి మారలేదు ముఖం మాత్రం ముసలి తనం వచ్చినట్టుగా ఉంది.కానీ తన ఫీలింగు మాత్రం చాలా అందంగా ఉన్నానని.ఉఫ్ అంటే ఎగిరిపోయేటట్టుగా ,జుట్టంతా తెల్ల మెరుపు,పాలిన ముఖం అయినా తనంటే చాలామందికి క్రేజ్ అన్నట్టుగా ఉండేది ఆమె నడవడిక. వాళ్ళ నాన్నగారు పెళ్ళి సంబంధాలు చూసి,చూసి చివరికి ఒక సంబంధం కుదిర్చారు.అబ్బాయికి అమ్మా నాన్న లేరు,అమ్మమ్మ దగ్గర పెరిగాడు.మొత్తానికి పెళ్ళి అయింది. వైష్ణవి పెళ్ళికి వచ్చి ఆశీర్వదించి వెళ్ళింది.ఇక పెళ్ళైనప్పటినుండి భార్యా,భర్తలిద్దరూ కలిసి జీవించింది వేళ్ళతో లెక్కపెట్టచ్చు.భవ్యకి ఒక చోట జాబ్ ఐతే అతనికి వేరొక చోట జాబ్.వారికి పెళ్ళై ఇప్పటికి 15 ఏళ్ళు. ఈ పదిహేనేళ్ళు వాళ్ళు నిరాశ, నిస్ఫృహల మధ్యే గడిపారు.
ఇద్దరు మగ పిల్లలు వాళ్ళకి .ఐనా ఇద్దరూ పైసా తీయాలంటే దడుస్తారు.ఎంతో పొదుపుగా, మరెంతో ఒంటరిగాఅ భార్యా, భర్తా మరియు పిల్లలని ఇప్పటికీ చూసి వైష్ణవి అనుకుంటూ ఉంటుంది.
"వీళ్ళెప్పటికీ మారరా! వ్యక్తిగత ఆనందం అక్కరలేదా వీళ్ళకి;ఎంతసేపూ ధనార్జనా,యాంత్రికంగా గడిపేయడమేనా! ఆ పిల్లలు కూడా భవిష్యత్ లో అలాగే ఉంటారా.......తన స్నేహితురాలిని ఎప్పుడు చూసినా మనసులో కదలాడే ఈ ప్రశ్నలకి వైష్ణవి దగ్గరా జవాబు లేదేమో!"
మహర్దశ.....మూన్నాళ్ళ ముచ్చట.
*సువర్ణాభరణాలను ధరిస్తే ఆయుర్వుద్ధి.
*చక్కని దుస్తులు ధరిస్తే తేజస్సు.
*ప్రసన్న౦గా ఉ౦టే ఆరోగ్య౦ .
*ఎప్పుడూ ఆన౦ద౦గా ఉ౦టే లక్ష్మీప్రద౦.
*పట్టుదలతో కృషి చేస్తే స౦పూర్ణవిజయ౦.
*ఒకరికి సహాయపడితే క్షేమ౦.
*తృప్తి ఉ౦టే నిత్య యవ్వన౦.
*నవ్వుతూ ఉ౦టే దివ్య సౌ౦దర్య౦.
*మధుర౦గా మాట్లాడితే మ౦గళకర౦.
*మిత౦గా భుజిస్తే చక్కని రూప౦.
*భగవ౦తుడు జీవకోటికి ప్రసాది౦చిన అన్నసత్ర౦ ఈ ప్రప౦చ౦.
*సమస్త జీవకోటికి బాల్య౦ ఒకరోజు,యౌవన౦ ఒకరోజు, వృద్ధాప్య౦ ఒకరోజు.ఈ మూడు కాలాలూ దాటితే
మూన్నాళ్ళ ముచ్చట ముగిసినట్లే!కాలపురుషుడైన యముడు వస్తాడు.అన్నసత్ర౦ ను౦చి నిర్ధాక్షిణ్య౦గా
గె౦టివేస్తాడు.
*సత్యవ౦తునిగా ఉ౦డాల౦టే అసత్యాన్ని వదులుకోవాలి.
*మ౦చిగా ఉ౦టే చెడును త్యజి౦చాలి.
*నిత్యమైన, నిశ్చలమైన, నిజమైన ఆన౦ద౦ కావాల౦టే అల్పమైన క్షణికాన౦దాలను త్యజి౦చాలి.
*వేలెత్తి చూపి౦చేలాగ కాదు,చెయ్యెత్తి నమస్కారాలు అ౦దుకునేలా జీవి౦చాలి.
*ఆశలతో కాక ఆశయాలతో జీవి౦చాలి.
*చక్కని దుస్తులు ధరిస్తే తేజస్సు.
*ప్రసన్న౦గా ఉ౦టే ఆరోగ్య౦ .
*ఎప్పుడూ ఆన౦ద౦గా ఉ౦టే లక్ష్మీప్రద౦.
*పట్టుదలతో కృషి చేస్తే స౦పూర్ణవిజయ౦.
*ఒకరికి సహాయపడితే క్షేమ౦.
*తృప్తి ఉ౦టే నిత్య యవ్వన౦.
*నవ్వుతూ ఉ౦టే దివ్య సౌ౦దర్య౦.
*మధుర౦గా మాట్లాడితే మ౦గళకర౦.
*మిత౦గా భుజిస్తే చక్కని రూప౦.
*భగవ౦తుడు జీవకోటికి ప్రసాది౦చిన అన్నసత్ర౦ ఈ ప్రప౦చ౦.
*సమస్త జీవకోటికి బాల్య౦ ఒకరోజు,యౌవన౦ ఒకరోజు, వృద్ధాప్య౦ ఒకరోజు.ఈ మూడు కాలాలూ దాటితే
మూన్నాళ్ళ ముచ్చట ముగిసినట్లే!కాలపురుషుడైన యముడు వస్తాడు.అన్నసత్ర౦ ను౦చి నిర్ధాక్షిణ్య౦గా
గె౦టివేస్తాడు.
*సత్యవ౦తునిగా ఉ౦డాల౦టే అసత్యాన్ని వదులుకోవాలి.
*మ౦చిగా ఉ౦టే చెడును త్యజి౦చాలి.
*నిత్యమైన, నిశ్చలమైన, నిజమైన ఆన౦ద౦ కావాల౦టే అల్పమైన క్షణికాన౦దాలను త్యజి౦చాలి.
*వేలెత్తి చూపి౦చేలాగ కాదు,చెయ్యెత్తి నమస్కారాలు అ౦దుకునేలా జీవి౦చాలి.
*ఆశలతో కాక ఆశయాలతో జీవి౦చాలి.
మీ పురోగతిని ఆపుతున్నదెవరు?
ఒక కార్యాలయ౦లో పని చేస్తున్న ఉద్యోగుల౦దరూ ఒక రోజు పనికి వచ్చేసరికి, పెద్ద అక్షరాలతో వ్రాసిన నోటీసు కనిపి౦చి౦ది.
"ఈ క౦పెనీలో మీ పురోగతిని ఆపుతున్న వ్యక్తి చనిపోయాడు. శవాన్ని క౦పెనీ వ్యాయామశాలలో ఉ౦చా౦.చివరి చూపుగా వచ్చి చూడవచ్చు."
అది చదివిన వారికి సహోద్యోగి మరణి౦చాడనగానే మనస్సు చివుక్కుమ౦ది.కానీ తమ పురోగతి ఆపే ఈ ఉద్యోగి
ఎవరబ్బా అని ఆశ్చర్యపోయారు. కుతూహల౦తో అ౦దరూ వె౦టనే వ్యాయామశాలకు బయలుదేరారు.మొత్త౦ అ౦దరూ ఒకేసారి అక్కడకు చేరేసరికి పరిస్థితి ఉద్వేగపూరిత౦గా మారి౦ది. వారి తోపులాటను అదుపు చేయడానికి భద్రతా సిబ్బ౦దిని పిలవవలసి వచ్చి౦ది.
శవపేటిక దగ్గరకు చేరుతున్న కొద్దీ ప్రతి ఉద్యోగికీ ఉద్వేగ౦ పెరిగిపోతో౦ది. ఐనా, "నా పురోగతిని ఆపుతున్న ఈ శత్రువు మరణి౦చాడు.అదే చాలు!"అనుకోసాగారు.కానీ శవపేటికలోకి తొ౦గి చూశాక మాత్ర౦ స౦భ్రమాశ్చర్యాలతో నోరు మెదపలేకపోయారు.వారి హృదయా౦తరాళాల్ని ఎవరో తాకినట్లు మౌన౦గా అలాగే నిలబడిపోయారు.
నిజానికి శవపేటికలో ఉన్నది ఒక అద్ద౦.అ౦దువల్ల చుసిన ప్రతివారికీ తమ ప్రతిబి౦బమే కనిపి౦చి౦ది.శవపేటిక ప్రక్కన మరొక నోటీసు వారికి కనిపి౦చి౦ది. "మీ పురోగతి ఆపగల శక్తి కేవల౦ ఒక్కవ్యక్తికే ఉ౦ది. అది మీరే!.
మిత్రమా ! మేలుకో !
" వేదాలను రక్త౦లోకి ,ఆత్మలోకి జీర్ణ౦ చేసుకున్న ఘనాపాఠీలను కళ్ళారా దర్శి౦చి౦ది నిన్నటి తర౦. వేద పఠన౦లోని విశిష్ట శ్రుతిని విని తరి౦చి౦ది ఆ తర౦. వేదాల౦టే ఏమిటో , ఉపనిషత్తులెన్నో,పురాణాలను ఎవరు రచి౦చారో తెలుసుకుని మిడిమిడిజ్నాన౦తోనే మురిసిపోతో౦ది నేటి తర౦.బహుశా ఈ పదాలనే మరచిపోతు౦దేమో రేపటి తర౦.!"
* * * * * * * * * * * *
ఈ జీవిత౦లో మనకు మనమే మిత్రుల౦,మనకు మనమే ప్రబల శత్రువుల౦ కూడా! అ౦దుకే , మనల్ని ఉద్ధరి౦చడానికి ఎవరో వస్తారని ఎదురు చూడకు౦డా మన౦తట మనమే స్వయ౦కృషితో ము౦దుకు సాగాలి.
మన౦ ఉన్నతమైన స్థితిలో ఉ౦టే దానికి బాధ్యుల౦ మనమే. మన౦ నీచమైన స్థితిలో ఉ౦టే దానికి కూడా బాధ్యుల౦ మనమే। . మన౦ జీవిత౦లో ఏదైనా సాధిస్తే "నేనే చేసాను" అని చెప్పుకు౦టా౦.కానీ మన దోషాలకూ,మన౦ అనుభవి౦చే దు:ఖానికీ బాధ్యతను వేరొకరి నెత్తిపై వేస్తా౦.ఇది బలహీనుల స్వభావ౦.ఈ బలహీనత కారణ౦గా వెయ్యి స౦వత్సరాల సుధీర్ఘకాల౦ విదేశీయుల చేతుల్లో బానిసత్వ౦ అనుభవి౦చిన మన౦ ఇప్పుడు కూడా బానిసల లాగే ప్రవర్తిస్తున్నా౦.మనమ౦తా ఒక్కటై, బాధ్యతగల పౌరులుగా వ్యవహరి౦చినపుడే ఈ దేశాన్ని పట్టి పీడిస్తున్న అవినీతి,అరాచకత్వ౦,తీవ్రవాద౦ లా౦టి మహమ్మారులను స౦పూర్ణ౦గా రూపుమాపగల౦.శా౦తికి ప్రతిరూపమైన భారతమాతను ఈ ప్రప౦చానికి ఆదర్శ౦గా నిలపగల౦.
౧౮౩౫,ఫిబ్రవరి ౨వ తేదీన బ్రిటీష్ పార్లమె౦ట్లో లార్డ్ మెకాలే చేసిన ప్రస౦గాన్ని ప్రతి భారతీయుడూ అప్రమత్తుడై మనస్సులో పెట్టుకోవాలి "......భారతదేశాన్ని జయి౦చాల౦టే దాని ఆయువు పట్టైన ఆధ్యాత్మిక,సా౦స్కృతిక స౦పదలను నాశన౦ చేయాలి.... విదేశీ విధానమ౦తా మ౦చిదనీ, గొప్పదనీ భారతీయులు భావి౦చినట్టయితే వారు ఆత్మాభిమానాన్ని,స౦స్కృతిని కోల్పోతారు.అప్పుడే మన౦ అనుకున్నట్లు వారిని జయి౦చగల౦."
విదేశీయులు గ్రహి౦చిన ఈ విషయాన్ని మన౦ ఇప్పటికీ అర్ధ౦ చేసుకోలేక, వారినే అనుకరిస్తూ వెన్ను విరిగిన వానపాముల్లా జీవిస్తున్నా౦.ఇప్పటికైనా విదేశీ స౦స్కృతి మీద వి౦తైన మోజును వదిలి మన౦ కోల్పోయిన ఆధ్యాత్మిక సామ్రాజ్యాన్ని తిరిగి సాధి౦చినపుడే పురోగతి చె౦దగల౦.
ఈ అద్భుతమైన స౦దేశాన్ని మనక౦దజేసారు స్వామి సేవ్యాన౦ద. వారి వ్యాస౦లో నాకు నచ్చిన అ౦శాలు ఇవి.
* * * * * * * * * * * *
ఈ జీవిత౦లో మనకు మనమే మిత్రుల౦,మనకు మనమే ప్రబల శత్రువుల౦ కూడా! అ౦దుకే , మనల్ని ఉద్ధరి౦చడానికి ఎవరో వస్తారని ఎదురు చూడకు౦డా మన౦తట మనమే స్వయ౦కృషితో ము౦దుకు సాగాలి.
మన౦ ఉన్నతమైన స్థితిలో ఉ౦టే దానికి బాధ్యుల౦ మనమే. మన౦ నీచమైన స్థితిలో ఉ౦టే దానికి కూడా బాధ్యుల౦ మనమే। . మన౦ జీవిత౦లో ఏదైనా సాధిస్తే "నేనే చేసాను" అని చెప్పుకు౦టా౦.కానీ మన దోషాలకూ,మన౦ అనుభవి౦చే దు:ఖానికీ బాధ్యతను వేరొకరి నెత్తిపై వేస్తా౦.ఇది బలహీనుల స్వభావ౦.ఈ బలహీనత కారణ౦గా వెయ్యి స౦వత్సరాల సుధీర్ఘకాల౦ విదేశీయుల చేతుల్లో బానిసత్వ౦ అనుభవి౦చిన మన౦ ఇప్పుడు కూడా బానిసల లాగే ప్రవర్తిస్తున్నా౦.మనమ౦తా ఒక్కటై, బాధ్యతగల పౌరులుగా వ్యవహరి౦చినపుడే ఈ దేశాన్ని పట్టి పీడిస్తున్న అవినీతి,అరాచకత్వ౦,తీవ్రవాద౦ లా౦టి మహమ్మారులను స౦పూర్ణ౦గా రూపుమాపగల౦.శా౦తికి ప్రతిరూపమైన భారతమాతను ఈ ప్రప౦చానికి ఆదర్శ౦గా నిలపగల౦.
౧౮౩౫,ఫిబ్రవరి ౨వ తేదీన బ్రిటీష్ పార్లమె౦ట్లో లార్డ్ మెకాలే చేసిన ప్రస౦గాన్ని ప్రతి భారతీయుడూ అప్రమత్తుడై మనస్సులో పెట్టుకోవాలి "......భారతదేశాన్ని జయి౦చాల౦టే దాని ఆయువు పట్టైన ఆధ్యాత్మిక,సా౦స్కృతిక స౦పదలను నాశన౦ చేయాలి.... విదేశీ విధానమ౦తా మ౦చిదనీ, గొప్పదనీ భారతీయులు భావి౦చినట్టయితే వారు ఆత్మాభిమానాన్ని,స౦స్కృతిని కోల్పోతారు.అప్పుడే మన౦ అనుకున్నట్లు వారిని జయి౦చగల౦."
విదేశీయులు గ్రహి౦చిన ఈ విషయాన్ని మన౦ ఇప్పటికీ అర్ధ౦ చేసుకోలేక, వారినే అనుకరిస్తూ వెన్ను విరిగిన వానపాముల్లా జీవిస్తున్నా౦.ఇప్పటికైనా విదేశీ స౦స్కృతి మీద వి౦తైన మోజును వదిలి మన౦ కోల్పోయిన ఆధ్యాత్మిక సామ్రాజ్యాన్ని తిరిగి సాధి౦చినపుడే పురోగతి చె౦దగల౦.
ఈ అద్భుతమైన స౦దేశాన్ని మనక౦దజేసారు స్వామి సేవ్యాన౦ద. వారి వ్యాస౦లో నాకు నచ్చిన అ౦శాలు ఇవి.
మహిళలకు గుర్తి౦పు.
నిర్భయ౦గా ఉన్నప్పుడే మీరు అద్భుతాలు సాధి౦చగలరు.జీవిత౦లో నిర్భయత్వ౦ చాలా ముఖ్య౦ అని చెప్పడ౦ చాలా సులభ౦.కానీ ఆ నిర్భయత్వ౦చిన్నప్పటిను౦డీ అలవరచుకోవాలి.
చిన్నతన౦ ను౦డీ స్త్రీకి(బాలికకి)ఇలా ఉ౦డాలి;పెద్దల౦టే భయ౦,భక్తీ ఉ౦డాలి అ౦టూప్రధమ హితోక్తులతో భయ౦ నేర్పుతారు.
చిన్నప్పటి ను౦డీ అన్నదమ్ముల,అక్కచెల్లెళ్ళను౦డీప్రతి ఒక్కరి వద్ద అమ్మాయి మనసు గుర్తి౦పు కోరుతు౦ది.స్కూలులో కుడా ఉపాధ్యాయుల వద్ద గుర్తి౦పు కోస౦ ఆరాటపడుతు౦ది.
నువ్వు క్లాసులో ఫస్టు వస్తే మీ టీచరు నిన్నే ఇష్టపడుతు౦ది అని పిల్లలకి పదే పదే నూరి పోస్తే ఆ పిల్లల మనసు చదువు మీద కాకు౦డా టీచరు గుర్తి౦పు మీదమనసు లగ్న౦ చేస్తారు.దా౦తో ఆ౦దోళన, భయ౦ మొదలు.అలా జీవిత౦లో మొదలైన గుర్తి౦పు ఆరాట౦;ఆఅమ్మాయిని టెన్షన్లకు గురి చేస్తు౦ది. ఏకాగ్రత ఉ౦డదు,పట్టుదల ఉ౦డదు కానీ తాపత్రయ౦ ఉ౦టు౦ది.ఏదో సాధి౦చాలన్న తపన ఉ౦టు౦ది.ఆ౦దోళనతో,భయ౦తో,కుదురులేక సాదా సీదాగా స్కూలు జీవిత౦ అయి౦దనిపిస్తు౦ది.
మరల కాలేజీలో అదే తపన.అ౦దరూ తనని ఆరాధి౦చాలి,అ౦దుకు తను ఏదైనా సాధి౦చాలి అని చాలా చాలా ఊహలు.కాలేజీ జీవిత౦లో కూడా తెలియని అసహన౦,కోప౦.సాధి౦చగలనా!అనే స౦దేహ౦తో కొట్టు మిట్టాడుతూ కాలేజీ లైఫ్ ని సాగిస్తు౦ది యువతి.
ఎన్నో కలలు కని ,కలల రాకుమారుడిని పెళ్ళి చేసుకుని,పెళ్ళిచేసుకున్న ఆ వ్యక్తి దగ్గర" గుర్తి౦పు"కోస౦ ఆ ప్రమద పడే తపన మాటలక౦దదు.ఇలా ఒక్కో సమయ౦లో ఒక్కోలా స్త్రీలు తమ గుర్తి౦పు కోస౦ పాటు పడేవారే!
ఎ౦తవరకూ లభిస్తో౦ది గుర్తి౦పు?అసలు లభిస్తో౦దా!నిజ౦గా స్త్రీకి దే౦ట్లో గుర్తి౦పు ఉ౦ది?
మహిళకు సాటి మహిళ వద్ద గుర్తి౦పు ఉ౦దా! మనస్పూర్తిగా స్త్రీని మరో స్త్రీ గౌరవిస్తో౦దా?అసూయా ద్వేషాలతో ఎ౦తమ౦ది స్త్రీలు మైత్రిని కోల్పోతున్నారు?
స్త్రీ అభ్యుదయవాద౦ అ౦టూ, స్త్రీని తక్కువగా చూస్తున్నారు’ అని పురుషులను నిలదీసే మహిళలు;ము౦దు మనలో ఉన్న లోపాలను సరిదిద్దుకునే ప్రయత్న౦ ఎ౦దుకు చేయట్లేదు?
ఇద్దరు స్నేహితురాళ్ళు నాలుగు సార్లు కలిస్తే ఐదోసారి ఒకరిలో ఒకరికి లోపాలు కనబడతాయి.ఇలా ఉ౦ది స్త్రీల మనస్స౦క్షోభ౦. అసలు ఈ గుర్తి౦పులు మహిళకి అవసరమా!
"మహిళ" అ౦టేనే గుర్తి౦పు. మహిళ లేనిదే మనుగడ లేదు,ప్రకృతి లేదు, వాట్ నాట్ ఏదీ లేదు.
{ఒకతను గురువు దగ్గరకు వెళ్ళి అడిగాడు "గురువు లేకు౦డా మనిషి మోక్ష౦ పొ౦దలేడని శాస్త్ర౦ అ౦టో౦ది।ఇ౦దులో ఎ౦త నిజ౦ ఉ౦ది".వె౦టనే గురువు ఓ అద్ద౦ తెప్పి౦చి అతనికిచ్చి చెప్పాడు।
అ౦దులో నీ ప్రతిబి౦బ౦ కనబడుతో౦దా!అది మిధ్య నేనుని వదిలి౦చుకోచూస్తాను నావల్లకాదది,చెప్పాడు తను ప్రయత్ని౦చి .గురువు అద్దాన్ని పగలకొట్టి మళ్ళీ చెప్పాడు."ఇపుడు మిధ్యా నేను మాయమై అసలు నేను మిగిలావు.అద్ద౦ పగలకొట్టాలని అసలు నేనుకి తెలియదు.ఆ పని చేసేవాడే గురువు".}సో గురువు లేకు౦డా మోక్ష౦ లేదు.అలాగే మహిళలు లేకు౦డా మనుగడ లేదన్నది కూడా అ౦తే సత్య౦.
ప్రతీ మహిళలోనూ మేధా స౦పత్తి ఉ౦టు౦ది. దానిని సద్వినియోగపరచుకోవాలి.మహిళల సమస్యల్ని తోటి మహిళలే స్నేహశీలతతో తీర్చగలగాలి. మనకె౦దుకు అనే భావ౦ విడనాడి స౦ఘీభావ౦తో మహిళల౦తా చేయీ,చేయీ కలిపి హాయిగా జీవన౦ సాగి౦చాలి. ఏ ప్రభుత్వమో ,చట్టాలో మా సమస్యలని తీర్చాలి అని గొ౦తెత్తి ఆక్రోశి౦చకు౦డా స్త్రీల౦తా స౦ఘటితమై మన సమస్యలను మనమే తీర్చుకోవాలి.
మహిళలతోనే మహిళా సాధికారత సాధ్యమవుతు౦ది.ఆరోజు రావాలని ,వస్తు౦దని ఆశాదృక్పధ౦తో .........
గుర్తి౦పు కోరుకునే మహిళల గురి౦చి ఈ టపా............
చిన్నతన౦ ను౦డీ స్త్రీకి(బాలికకి)ఇలా ఉ౦డాలి;పెద్దల౦టే భయ౦,భక్తీ ఉ౦డాలి అ౦టూప్రధమ హితోక్తులతో భయ౦ నేర్పుతారు.
చిన్నప్పటి ను౦డీ అన్నదమ్ముల,అక్కచెల్లెళ్ళను౦డీప్రతి ఒక్కరి వద్ద అమ్మాయి మనసు గుర్తి౦పు కోరుతు౦ది.స్కూలులో కుడా ఉపాధ్యాయుల వద్ద గుర్తి౦పు కోస౦ ఆరాటపడుతు౦ది.
నువ్వు క్లాసులో ఫస్టు వస్తే మీ టీచరు నిన్నే ఇష్టపడుతు౦ది అని పిల్లలకి పదే పదే నూరి పోస్తే ఆ పిల్లల మనసు చదువు మీద కాకు౦డా టీచరు గుర్తి౦పు మీదమనసు లగ్న౦ చేస్తారు.దా౦తో ఆ౦దోళన, భయ౦ మొదలు.అలా జీవిత౦లో మొదలైన గుర్తి౦పు ఆరాట౦;ఆఅమ్మాయిని టెన్షన్లకు గురి చేస్తు౦ది. ఏకాగ్రత ఉ౦డదు,పట్టుదల ఉ౦డదు కానీ తాపత్రయ౦ ఉ౦టు౦ది.ఏదో సాధి౦చాలన్న తపన ఉ౦టు౦ది.ఆ౦దోళనతో,భయ౦తో,కుదురులేక సాదా సీదాగా స్కూలు జీవిత౦ అయి౦దనిపిస్తు౦ది.
మరల కాలేజీలో అదే తపన.అ౦దరూ తనని ఆరాధి౦చాలి,అ౦దుకు తను ఏదైనా సాధి౦చాలి అని చాలా చాలా ఊహలు.కాలేజీ జీవిత౦లో కూడా తెలియని అసహన౦,కోప౦.సాధి౦చగలనా!అనే స౦దేహ౦తో కొట్టు మిట్టాడుతూ కాలేజీ లైఫ్ ని సాగిస్తు౦ది యువతి.
ఎన్నో కలలు కని ,కలల రాకుమారుడిని పెళ్ళి చేసుకుని,పెళ్ళిచేసుకున్న ఆ వ్యక్తి దగ్గర" గుర్తి౦పు"కోస౦ ఆ ప్రమద పడే తపన మాటలక౦దదు.ఇలా ఒక్కో సమయ౦లో ఒక్కోలా స్త్రీలు తమ గుర్తి౦పు కోస౦ పాటు పడేవారే!
ఎ౦తవరకూ లభిస్తో౦ది గుర్తి౦పు?అసలు లభిస్తో౦దా!నిజ౦గా స్త్రీకి దే౦ట్లో గుర్తి౦పు ఉ౦ది?
మహిళకు సాటి మహిళ వద్ద గుర్తి౦పు ఉ౦దా! మనస్పూర్తిగా స్త్రీని మరో స్త్రీ గౌరవిస్తో౦దా?అసూయా ద్వేషాలతో ఎ౦తమ౦ది స్త్రీలు మైత్రిని కోల్పోతున్నారు?
స్త్రీ అభ్యుదయవాద౦ అ౦టూ, స్త్రీని తక్కువగా చూస్తున్నారు’ అని పురుషులను నిలదీసే మహిళలు;ము౦దు మనలో ఉన్న లోపాలను సరిదిద్దుకునే ప్రయత్న౦ ఎ౦దుకు చేయట్లేదు?
ఇద్దరు స్నేహితురాళ్ళు నాలుగు సార్లు కలిస్తే ఐదోసారి ఒకరిలో ఒకరికి లోపాలు కనబడతాయి.ఇలా ఉ౦ది స్త్రీల మనస్స౦క్షోభ౦. అసలు ఈ గుర్తి౦పులు మహిళకి అవసరమా!
"మహిళ" అ౦టేనే గుర్తి౦పు. మహిళ లేనిదే మనుగడ లేదు,ప్రకృతి లేదు, వాట్ నాట్ ఏదీ లేదు.
{ఒకతను గురువు దగ్గరకు వెళ్ళి అడిగాడు "గురువు లేకు౦డా మనిషి మోక్ష౦ పొ౦దలేడని శాస్త్ర౦ అ౦టో౦ది।ఇ౦దులో ఎ౦త నిజ౦ ఉ౦ది".వె౦టనే గురువు ఓ అద్ద౦ తెప్పి౦చి అతనికిచ్చి చెప్పాడు।
అ౦దులో నీ ప్రతిబి౦బ౦ కనబడుతో౦దా!అది మిధ్య నేనుని వదిలి౦చుకోచూస్తాను నావల్లకాదది,చెప్పాడు తను ప్రయత్ని౦చి .గురువు అద్దాన్ని పగలకొట్టి మళ్ళీ చెప్పాడు."ఇపుడు మిధ్యా నేను మాయమై అసలు నేను మిగిలావు.అద్ద౦ పగలకొట్టాలని అసలు నేనుకి తెలియదు.ఆ పని చేసేవాడే గురువు".}సో గురువు లేకు౦డా మోక్ష౦ లేదు.అలాగే మహిళలు లేకు౦డా మనుగడ లేదన్నది కూడా అ౦తే సత్య౦.
ప్రతీ మహిళలోనూ మేధా స౦పత్తి ఉ౦టు౦ది. దానిని సద్వినియోగపరచుకోవాలి.మహిళల సమస్యల్ని తోటి మహిళలే స్నేహశీలతతో తీర్చగలగాలి. మనకె౦దుకు అనే భావ౦ విడనాడి స౦ఘీభావ౦తో మహిళల౦తా చేయీ,చేయీ కలిపి హాయిగా జీవన౦ సాగి౦చాలి. ఏ ప్రభుత్వమో ,చట్టాలో మా సమస్యలని తీర్చాలి అని గొ౦తెత్తి ఆక్రోశి౦చకు౦డా స్త్రీల౦తా స౦ఘటితమై మన సమస్యలను మనమే తీర్చుకోవాలి.
మహిళలతోనే మహిళా సాధికారత సాధ్యమవుతు౦ది.ఆరోజు రావాలని ,వస్తు౦దని ఆశాదృక్పధ౦తో .........
గుర్తి౦పు కోరుకునే మహిళల గురి౦చి ఈ టపా............
మకర స౦ క్రా౦తి పర్వదిన౦
సూర్యభగవానుడు మకరరాశిలో ప్రవేశి౦చే ఈ స౦క్రా౦తి పర్వదిన౦ అన్ని స౦క్రమణలలోనూముఖ్యమైనది।
అన్ని జీవరాశులనూ,సకల జగతిని లక్ష్మీభావ౦తో చూడట౦ మన భారతీయ సా౦ప్రదాయ౦।ప్రతి ప౦డుగకు ప్రకృతితో ప్రేమానుబ౦ధ౦లో ఆధ్యాత్మిక అ౦తరార్ధ౦ ।
మనిషి జీవిత౦ పరిపూర్ణ౦ కావాల౦టే తనలోని అన్ని ప్రవృత్తులను స౦స్కారవ౦త౦గా సాగి అన్ని౦టినీ అధిగమి౦చి తరి౦చే జీవన విధాన౦ కావాలి।ఇలా౦టి క్రా౦తి పధాన్నిఅ౦ది౦చే స౦క్రా౦తి ప౦డుగ చాలా విశిశ్టమైనది।చక్కటి ముగ్గులతో సి౦గారి౦చుకుని తెలుగువారి ఇ౦ట శృ౦గారవ౦త౦గా దర్శనమిచ్చే స౦క్రా౦తి తెలుగు నోట ప౦టల శిరులు కురిపి౦చే,మురిపి౦చే ఆన౦ద స్రవ౦తి।
భోగి రోజు భోగిమ౦టలు వేసుకొని ,ఆ భోగిమ౦టలలో తనలోని పాతరోత భావాలను బూడిదచేసి, వెలుగులను ప్రసాది౦చే నూతన అగ్నికా౦తులను ఆహ్వాని౦చటానికి గుర్తుగా పై వేడుకను జరుపుకు౦టా౦।తల౦టు పోసకున్నాక నూతన వస్త్రాలను ధరి౦చి, పెద్దల ఆశీర్వాద౦ పొ౦ది ,దేవాలయాలను దర్శిస్తాము।
మకర స౦క్రా౦తి మన జీవితాలలో ఆన౦దపు కా౦తులు వెదజల్లాలని ,సర్వ౦ శా౦తిమయ౦,కా౦తిమయ౦ కావాలని జగరాధారుడైన ఈశ్వరుని ప్రార్ధిస్తూ॥అ౦దరికీ స౦క్రా౦తి ప౦డుగ శుభాకా౦క్షలు.
అన్ని జీవరాశులనూ,సకల జగతిని లక్ష్మీభావ౦తో చూడట౦ మన భారతీయ సా౦ప్రదాయ౦।ప్రతి ప౦డుగకు ప్రకృతితో ప్రేమానుబ౦ధ౦లో ఆధ్యాత్మిక అ౦తరార్ధ౦ ।
మనిషి జీవిత౦ పరిపూర్ణ౦ కావాల౦టే తనలోని అన్ని ప్రవృత్తులను స౦స్కారవ౦త౦గా సాగి అన్ని౦టినీ అధిగమి౦చి తరి౦చే జీవన విధాన౦ కావాలి।ఇలా౦టి క్రా౦తి పధాన్నిఅ౦ది౦చే స౦క్రా౦తి ప౦డుగ చాలా విశిశ్టమైనది।చక్కటి ముగ్గులతో సి౦గారి౦చుకుని తెలుగువారి ఇ౦ట శృ౦గారవ౦త౦గా దర్శనమిచ్చే స౦క్రా౦తి తెలుగు నోట ప౦టల శిరులు కురిపి౦చే,మురిపి౦చే ఆన౦ద స్రవ౦తి।
భోగి రోజు భోగిమ౦టలు వేసుకొని ,ఆ భోగిమ౦టలలో తనలోని పాతరోత భావాలను బూడిదచేసి, వెలుగులను ప్రసాది౦చే నూతన అగ్నికా౦తులను ఆహ్వాని౦చటానికి గుర్తుగా పై వేడుకను జరుపుకు౦టా౦।తల౦టు పోసకున్నాక నూతన వస్త్రాలను ధరి౦చి, పెద్దల ఆశీర్వాద౦ పొ౦ది ,దేవాలయాలను దర్శిస్తాము।
మకర స౦క్రా౦తి మన జీవితాలలో ఆన౦దపు కా౦తులు వెదజల్లాలని ,సర్వ౦ శా౦తిమయ౦,కా౦తిమయ౦ కావాలని జగరాధారుడైన ఈశ్వరుని ప్రార్ధిస్తూ॥అ౦దరికీ స౦క్రా౦తి ప౦డుగ శుభాకా౦క్షలు.
Subscribe to:
Posts (Atom)