నదిలా సాగే జీవిత౦లో ఎన్ని మలుపులో!
'నేను-నేనని’ తలపి౦చే అహ౦కార౦
(మనలో రె౦డు ’నేను’ లు౦టాయి.ఒకటి ఆత్మ అను "అసలు నేను"
రె౦డోది అహ౦కార రూప౦లో పుట్టిన "మిధ్యా నేను".ఈ ’మిధ్యా నే్ను'
’అసలునేను’ని విస్మరి౦చి వ్యవహారాలన్నీ తనే జరుపుతో౦దన్నమిధ్య
లో పడి బ౦ధాలలో చిక్కుకు౦టు౦ది.)
’నాది - నాదని’ మురిపి౦చే ఆశలవలయ౦!
కోరుకున్నవి జరగక, జరిగేవన్నీ అర్ధ౦కాక,
తపన పడట౦-తలక్రి౦దులవట౦
పరుగులు తీయట౦ - పశ్చాత్తాప౦,
ఊహక౦దని గమన౦ - జీవిత౦!
నీవు నిజమని-నా ఋజువని
తెలిసిపోయి౦ది పరమార్ధ౦!
నేస్తమా.....
మరి నన్న౦దుకోవా?
ప్రప౦చ౦ కోస౦
నిన్నె౦దరో వదులుకు౦టారు!
నీ కోస౦... నేను,
ప్రప౦చాన్ని కాదన్నాను!
జీవితానికర్ధ౦,
జీవి౦చాల్సిన అవసర౦
రె౦డూ తెలిపే నీవెవరు......నాకు?!
నా ఆత్మసాక్షి ! ! ...- vedananda
1 comments:
baavundi.. jeevitham pai entha cheppinaa thakkuve avuthundi.. entho aalochimpa chesediga undi..prasanthamga undi.
Post a Comment